Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
лi. Елі i хвалілі, што смашна. Даўг. 2. Кроў. Юшку спусьцілі с паршука, кап сало бело было. Яр. Ю 'Ш Ы Ц Ь, -ыць незак. незад. Цячы струменем (пра кроў). От страшно лядзёць на ягб: кроў гаш юшыць з раны. Яр. Я Я'БЛ Ы КА (яблыко), -аў н. Яблык. Яблыко нісмашно даў. Яр. ЯДРО'НЬІ прым. Ураджайны — з вялікан колькасцю пладоў. От ядроныя грушы будуць, як цьвет ні ападзя. Гр. Гарэхі ядроныя, але зярнята яшчэ.малыя. Св. ЯЕ'РКА, -аў ж. Белка, вавёрка. Ст. C. ЯЗДУ'Н, -оў м. незад. Яздок. Лядзі, каб ні зваліўсё c каня, яздун такі! Гр. Я'МА, -аў ж. Склоп (не ў будынку) для захоўвання бульбы. Яму пбуну картоплямі насыпал!, будзя з нас. Яр. Зь ямы бярэм вяснбю картоплі. Даўг. Я'МКА, -аў ж. Баковачка на прыпечку( уяе выграбаюць вуголле з печы, калі пякуць хлеб). У ямцы вуглікё мо ішчэ ні патухлі. Гал. Я'СЕК (яслк i ясік), -аў м. Невялічкая naдушачка. Ясяк наверх на падушкё кладуць, кап харашэн было. Зл. ЯСЕ'НКА, -аў устар. Дэмісезоннае паліто. Ясёнку мая на восянь, а на зіму пальто пашням. Яр. ЯЧАВЫ ': я ч а вы з у б — той, на якім больш за ўюё ядуць. Вальк. ЯЧМ Е'НІСКА (ячі.мёніско) н. Поле, дзе рос ячмень. З а
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзя, бўдуць, грўшы, еніска, картбплі, кладўць, патўхлі, пбўну, ядрбныя, ядроньі, яерка, яздўн, яма, ямка, ясек, ясенка
4 👁
 ◀  / 186  ▶