Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

СХУ Д ІІЯ 'Ц Ь зак. Гл. п а х у д н я ц ь. Чысто \\удняў, як на жывот хварэў бацько. Св. СЦ Е'Ж АР (сьцёжар), -аў м. Падсцілка для стога (скірды). Сцежар зрабілі, будзям стох кідаць. Едн. СЦ Е'РП Н У Ц Ь (сьцёрпнуць), -ня зак. Анямець, адзервянець, вынсці з-пад кантролю, сшэрхнудь (пра ногі, рукі). Hi магу ўстояць, так нага сьцерпла, гаш цяляпаяцца. Вальк. СЦ Е'П К А (сьцёпка), -аў ж. Варыўня, стопка. Кадушку c капустаю ў сьцёпку вынясу. Ce. СЦ ІН А 'Ц Ц А (сьцінацца, сатнуўсё, сатнёсься) незак. 1. Сцінацца. 2. Схапіцца, уступіць у сварку, бойку. От нілюцкія. Абы сышліся, так i сьцінаюцца. Гp. С Ц ІХ (сьціх) м. незад. Спакой, канец. Ідзё i ідзё дошч гэты, i німа сьціху яму. Kp. Нёкі дурны мужык: аднб б'ёцца i б'ёцца, i сьціху яму німа. Ст. C. Č U yK P A B A 'U U A, -руяцца зак. Зацукравацца. Як пастаніць на холадзі, так i сцукруяцца мёт. Гр. СЦ ЯГН У'Ц Ь, (сьцягнуць) зак. незад. Стрываць. Дзе ты ні ёўшы сьцягняш да палудня! Гp. СЧУ'БІЦ Ц А (шчубіцца), -яцца зак. Пачаць сварыцца, біцца. Аднб адышлася ад малых — ужэ i шчубіліся — б'юцца. Ал. СШ Э'РХН УЦ Ь (шшэрхнуць), -ня зак. безас. Крыху падмарозіць. Сушэй будзя, як шшэрхня. Пл. СЫ Н АВА'Я ж. Жонка сына ў адносінах да маці мужа. Кар. С Ы Н О 'В ЕЦ (сыновяц), -буцаў м. непаш. Няродны (прыёмны) сын. Гэто ягб сыновяц так аблаяў. Bap