Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
СП А РО 'Ц Ь, -ў, -аш зак. незад. Разбудзіць. I чаго ён спарбу пастухбу так рано? Хай наспал! п з гадзіну. Ал. СПАРАНЖ ЛВЛ'ЦЬ, -жуя, зак. безас. Раз* біць палярушам. Hi нох, ні рук ні падымя, так спаранжавало, бёанаго. Bap. СП АС м. Ратунак. Німа спасу ад лісы, зара ўсе куры пяравалочыць. Вальк. СП А 'СЦ ІСЯ (спасьціся), -дусё, -дзесься зак. зламоўн. Схуднець. Ббися прайсьціся напяхогy: спадзёсься чысто! Cr. C. СПАТАПКА' прысл. Спадцішка, спотайку. Спатайка зробійь — i ніхто ні вёдацімя. Kp. С П А 'Ц Ы Р, -аў м. Шпацыр. Пайшбу на опаныр. З а. СП А Ц Ы РА ВА 'Ц Ь, -рую, -руяш незак. Шпацыраваць. Ал. СП Л А'К АНЫ прым. Я-кі многа плакаў. Mo хто біў цябе, uito сплакапы ўвесь такі? Кар. СП Л А Ц І'Ц Ь зак. Запланіць. Хата на двайіх была, так брат сплаціў i адзін у ёй жывё. Кр. СПЕ'ХА (сьпёха), -аў м. i ж. Соня. От сьпёха, ночы ёй мало! Вальк. Параўн.: с п л юх а (А. Карпюк. Псшчанская адысея). С П ІР Ы 'ЦЬ (с'ьпірыць), -ў, -ыш,зак. Пабіць, адлупцаваць. Так спірыў, што мо ўсё пело ў с i и я кох. Кр. СПО'Л КА ж. Суполка. На сполку робімо. Гр. Hi любіць сполкі, адзін цягня. Kp. СПРАСТА'ЦЬ зак. незад. Зраўняцца ў сіле, лоўкасці, умснні. Ты зь йім ні спрастаяш. Гэто хітрун! Ст. C. СП РА 'УНЫ прым. I. Опраўны (y розн. знач.). 2. Здаровы, дужы, сыты. Нат сгіраўна карова, лі худая. Гp
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ббйся, дўсё, кўры, лвлць, напяхб, нбчы, пайшбў, пастухбў, пяравалбчыць, рббімо, рўю, рўяш, спарбў, спблку, спеха, спрастаць, сьпірыць, хітрўн
7 👁
 ◀  / 186  ▶