Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
ПЕЛЯНГАВА'ЦЬ (пяляінгаваць),-гую, -гуяш незак. асудж. Даглядаць, празмерна многа кла* паціцца (аб дзіцяці). Лепшы выраз бы, кап так ні пялянгавала яго змалянкосьці. Зл. ПЕНЬ, пнёў м. Калода (пчол), вулей. Тры пні пчол маю. Ст. C. ПЕРАВА'РАНАЯ (пяраварана) (аада) прым. Якая закіпела, перагатаваная. Сырбиі нігды ні п'е, аднб пяраварану. Bap. П ЕРАВЯ 'ЗІСТЫ (пяравязісты) прым. І.П ераціснуты (пра сноп). Пяравязістыя снапб некія, аднб вузырэ стрычаць. Гр. 2. 3 доўгай таліяй. Нека дзеўка пяравязіста. Ce. П ЕРАГАВО'РШ ЧЬІК (пярагаворшчык), -аў м. Перакладчык. Бяс пярагаворшчыка адзін аднагб ні панімаюць. Вальк. П ЕРАГУ'КАЦЬ (пярагукаць) зак. Гл. тука ц ь. Hi зганяў да кнури, i пярагукала ўжэ. Kp. П ЕРАДО'М (ляраабм) прысл. Даўней, уперад. Пярадом такбиі сушы ні было, як цяпер. Гал. П ЕРАЖ А'БІЦ Ц А (іпяражабіцца), -іцца зак. Перагнуцца. Перажабілася — дугі ні сагнулі c таё бярэсьціны. Даўг. П ЕРА Ж О 'ВІНЫ (пяражовіны), -аў толькі мн. Перажавапае. Нетто много пяражовінаў ж жолуба дастаў — карова слабо ела. Вальк. ГШ РАЛЯЦЕ'ЦЬ (пяраляцець), -іцьза/с. Зламацца нечакана, з трэскам. Думаў, вытрымая клатка, як наёхаў — пяраляцёла. Дзяр. П ЕРА П ІЛ ГК А Ц Ь (ляра-пілікаць), -аю, -аяш нёзад. Перарэзаць (тупым, з цяжкасцю). Нуй пош, ніткі ні пярапілікая. Зл. П ЕРАРО'ЧНЫ (пярарочны) прым. Такі, які
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гўяш, дўмаў, ерагаворш, ерагукаць, ерадом, ерарочны, жблуба, карбва, кнурй, пелянгаваць, перавараная, пяляінгаваць),-гўю, пярагавбршчык, пярагавбршчыка, пярагўкала, пярагўкаць, пярадбм, пяражбвінаў, пяражбвіны, пярарбчны, сагнўлі, сырбйі, сўшы, такбйі, іцьзаіс
11 👁
 ◀  / 186  ▶