Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

НЕ'ДАВАР м. Недаваранае. Hi хачу ёсьні: нёдавар, кажа. Гp. Рас нёдавар, то пашкодзіць можа. Ст. C. НЕДАВЯ'РАК (нідавярак), «ркаў м. i ж. асудж. Той, хто не давярае. От ужэ нідавярак! Кап сказаў — i павёрыў. Дзе ты бачыў? Гр. НЕДАЛЭ'НГА (нідалэнга),-аўл. i ж. Heaaрэка, няўклюдны, недалужны. A, нідалэнга гэта, што яна можа! Гp. Hi хлопяц, a нідалэнга нёкі — усё з рук падая. Ст. C. НЕ'Д АСАЛ Ь ж. Недасоленае. Як вы ясьцё такую нёдасаль? Cr. C. НЕЗАЧЭ'П АНЫ (нізачэпаны) дзеепрым. Некрануты. Ніц ні еў— нізачэпано станіць ycć. Kp. Н ЕЗГРАБО'Ц Ц Е (н'ізграбоцё), -яў н. зняаажл. Вяэграбны, непрыгожы. Такоё інізграбоцё — у сьвёці ні бачыў. Гp. НЕКАНЕ'ЧНЕ («жанешня) прысл. Неабавязкова. Міканёшня яму сёніка ўжэ ёхаць. Хай зь дзень пачакая. Гр, НЕ'ЛЮ ДЗЬ (шёлюць), -яў м. i ж. Нечалавек. Каб люцкі быў, жыла б жонка, а зь нёлюдзям ні ўжывёш. Ст. C. НЕНАПА'М КІ (ікнапаімкі) прысл. Няўцям. Яму i нінапа.мкі, што так доўго стайіш голы на марозі. Св. НЕНАРО'КАЛА (шіінарокам) прысл. Выіпадкова, незнарок. Ішоў i нінарокам зачапіў — упаў збанок i разьбіўсё. Гр. НЕ'РАДЗЪ (нораць) ж. нспаш. ІІсурадлівае. Пёраць нёка. пі картоплі. Капаць німа чаго. Гp. НЕ'СМ АШ ж. незад. Нясмачнае. Хто будзя такую нёсмаш ёсьці? Усё шукаюць смашнаго. Пл