МЭ'МЧЫЦЦА, -усе, -ысьси незак. Пакутаваць, мучыцца. Ал. МЭ'ТАР, -траў м. 1. Мера даўжыні— метр. Кар. 2. Мера вагі — цэнтнер. 3 мэтар заважыло цяля. Дзяр. МЭ'ТРА, -аў ж. 1. Дровы, складзеныя так, каб yce вымярэнні мелі 100 см. Мэтру дроў наклалі. Ст. C. 2. Цэнтнер. Мэтру жыта спытляваў. Гp. МЯ'ЛІЦА, -аў ж. 1. Пасудзіна, у якой труць мак; макацёр. Гр. 2. перан. зняважл. Галава. Куды гэту мяліцу суняш? Hi відно за табою нічого. Ст. C. МЯЛЬНЯ' м. i ж. Той, хто смеле», менціць языком; пустаслоў. Гбдзі малоць языком абыштб. Hi слухайця вы мяльню гэтаго. Гp. МЯНЦЯ' (мяньця i імянта) ж. Лапатачка для вастрэння касы; мянташка. Мянцёю як ні пацягняш — ні хоча касіць. Гp. МЯРНІ'ЧЫ м. устар. Землямер, каморнік. Ст. C. МЯРЭ'Ц, -рца м. устар. Мярцвяк, нябожчык. Плача, як па мярцу. Гp. МЯШЧА'НКА, -аў ж. Жыхаірка мястэчка,горада. Была калхозьніца, a цяпер мяшчанка, ў Зэльві жывеш. Ca. IIНАБАСАНО'С прысл. На босую нагу (без анучы, панчохі). Набасанос уступіся ў боты i бяжы, кап позно ні было. Kp. НАБАСЯКА' прысл. жартаўл. Набасанож. Хай набасяка пасё, рас чаравікі парваў. Гр. НАБА'ХАЦЬ, -аю, -аяш зак. незад. Наліць