Ватовы 44 В ей ік Ватовы, прм. — ватный. Купіў ватоваю шапку. Ватовыя штанэ. B. Старына. Ватоўка, i, ў.—верхняя, короткая с рукавами, женская одежда на вате. Падраласі мая ватоўка. Надзень ватоўку, каб цяплей было. В-. Крамяні, Пух, р. Ваўкарззіна, ы, ж. — бранное на лошадь, корову и собаку: годный только на зарез волку. Ета ни конь, а воўкарэзіна нейкая. В. Старына. Ваўкаўня, i, ж. — волчья яма; перен.—холодное жилое помещение. У хаця холадна, i к у ваўкаўні. В. Старика. Ваўчан#, няці, н.—волчонок. У леся злавілі ваўчанё. В. Старына. Ваўку, ваўчкі, оў, мн.— репейниковые лопушниковые шарики, прицепившиеся к одежде. Вот нейдзя наброўся ваўкоў у сьвіту. В. Старына. Ваўчок, чка м. — в специальном знач.,—ребро, по которомусмыкаются в верху края двух половин крышы. На ваўчок трэба палажыць дошкі, ато зацякая крыша. В. Старына. Ваўчыца, ы, ж.—волчица. Паўз лес пабегла ваўчыца з ваўчанятамі. В. Старына. Вашаваць, дзс. — глубоко рыть. Сьвіньня гумно вашуюць. В. Старына. Вашан, а, м.—малая вошь. Вашанэ завяліся ў галаве. В. Старына. Вашан#, няці, н.—презрительно, вашан; бранное на мальчугана или девочку. Лётая, ік вашанё тоя. В. Старына. Вашапруд, вашапрудзіна — презрительно,—вшивый человек. Вот дзе вашапруд, мусіць ніколі ня чэшацца. Вашапрудзіна ты, надзень чыстаю сарочку. В. Старына. Вашаць, i, аг.—вы, уважаемый сударь. Сядайця, вашаць! В. Рудзенск, СьміЛ' р. Вашчыць {сьвечкі), дзс.—делать из воску свечи. Андрэй вошчыць сьвечкі. В. Старына. Ваяваць,-цца, дзс—воевать. Аўстрыякі ваююцца з немцамі. В. Старына. Ваяка, i, м.—воин, боец. Падумаяш, етакі-то ваяка: ад зямлі на вяршок. В. Старына. Адзін у полі ня ваяка. Прык. С. Дукора, Сьміл. р. Ведама, пре. — известно. Ёсьць ведама, што ніхто ня в!нават. В. Старына. Веданьне, я, я.—знание чего. Каб веданьня, ніхто-б так ня рабіў. В. Старына. Ведаць, дзс.—знать (что). Ведая ён толвка з носа да ў рот. Ніхто ня ведая, як хто абедая. Прык. В. Старына. Ведзьма, ы, ж. — ведьма. Мусіць ведзьма доіць нашу корову: нічога малака ня дае. В. Старына. Век, у, м.—1) возраст. На яго векрозум дык вельма вялікі.—*2) большой промежуток времени вообще* На вяку, як на доўгай нівя. Прык. В. Забалацьце, Сьміл. р. Век ня пайду туды боляй. В. Старына. Вука, а, н.— 1) веко глазное. Парушына залезла глыбока за века. —2) крышка ящика, кадки и пр. Згубілася века ад дзежкі. К сундуку прырабіў новая века.В. Старына. Векаваць, дзс. — проводить всю жизнь на одном месте. Ня зьбіраюцца вякаваць тут. В. Старына. Веквечны, прм.—вековечный. Крэпка зроблена хата—будзя веквечная. В. Старына. Век-вяком, пре.—от веку. Век-вяком нічога яны ня мелі i мець ня буду ць. В. Старына. Віліч, ы, ж.—огромная величина. Вот дзе веліч вырасла, дык веліч. (аб дрэве). В. Старына. Вельма, прс.=літ. вельмі—весьма, очень. Вельма ты разумны, братка! В. Старына. Венік, а, м.—веник. Німа веніка, чым хату замесьці. Пайду ў венікі (срезывать розги и связывать их в веник). В. Старына
Дадатковыя словы
в^ка, вашапрўдзіна
4 👁