Бэкаць Бялюсенькі Бэкаць, дзс.—неумело читать, складывая буквы в слоги. Бэкая сабе пад нос, i ніхто яго ня разьбярэ. B. Старина. Бэлька, i, ж.—гл. Балка. Бэнься, я, н.—внебрачное дитя. Круцілася яна с хлопцамі, пакуль ня дабы л а сабе бэнься. В. Рау напольле, Сміл р. Бэрсаць, дзс.—нечисто, спеша жать. Я коя яе жніво: бэрсая ды й толька. В. Старина. Бэсьціць, дзс.—бесчестить. Рабі, рабі етак: хай бэсьцяць людзі. В. Старина. Бяга, i, ж.—бег. Так конь дужы, але на бягу ня гадзіцца. В. Старина. Бягай,—пов. накл. от гл. бегчы. Бягай сюды. сынку! В. Заболоцьце, Сміл. р. Бягом, пре. — бегом. Бягом пабег, аж ня згледзяць яго В. Старина. Бягучы, прм.-—бежащий, бегающий. Бягучагавоўка ногікормяць. Прик. C. Дукора, Сміл. р. Бяда, ы, ж.—1) беда, несчастье. Бяда бяды шукая. Прик. В. Старина. Бяды ня чапай, дык яна цібе ня зачэпіць. Прик. С. Дукора Сміл. р. Ня то бяда, што адна,—а што дзьве.Лрык. X. Самін% Пух. р. То ня бяда, што ня п'ецца вада. Прик. X. Самін, Пух. р. Лепяй хлеб есьці з вадою, чым булку з бядою. Прик. B. Дойнава. Пух.р. Чужая бяда —людзям за вясельля. Прик. Чужую бяду—рукамі разьвяду. Прик. C. Амельна, Пух. р—2) двуколка. Вунь нейкі шляхцюк паехаў на бядзе, В. Старина. Бядз£лы, прм.—крепкий. Гэтыя сані йшчэ бядзёлыя. В. Слопітча, Шацк. р. Бяднота, ы, ж.— 1) сильная бедность. Вот дзе бяднота: картопл! й тае німа.—2) в собират. см. —голь. Кругом жыве адна бяднота. в. Старина. Бязбожнік, а, м.—безбожник. 1 Miкола ўжо стаў за бязбожніка: у бога ня верыць. В. Старина. Бязглузды, прм.—-глуповатый. Ат нейкі бязглузды еты Хведар: ніколі роўна баразны ня прагоніць. В. Старина. Бяз дай прычыны (рады)—без вины, напрасно. Ці ета-ж добра: аблаяць чалавека бяз дай причины?! Нашто абгаваруваць чалавека бяз дай рацы? В. Старина. Бяздноўе, я, н.—бездна. Кінаўся ў бяздноўя—i прапоў. В. Заболоцьце, Сьміл. р. Бяздольны, прм.—несчастный. Якая яна бяздольнаяўрадзілася! В. Старина. Бязмольна, бяз мала, пре.—без малого. Бязьмальна ўвесь хлеб вышаў. Сена будзя без мала пудоў сотка. В. Старина. Бязрыб'е, я, н.—отсутствие рыбы. На бязрыбЧ i рак рыба. Прик. В. Старина. Бязутрыму, л/ю.—-безудержу. Захварэў малы: бяззутрыму на двор гоніць ды гоніць. В. Старина. Бязьдзетны, прм. — бездетный.! бязьдетнаму ня добра быць i з дзецьмі клопат. В. Старина. Бязьл/одзьдзе, я, я.—-безлюдье. На бязьлюдзьдзі й дзяк чалавек. В. Старина. Бязьмен, а, м.—безмен. Бязьмен цягнё ўсяго на пуд. На бязьмен атважым. В. Старина. Бялет, у, м. (пам. бялэціку—билет. Далі яму воўчы бялет. Маленькі бялецік. В. Старина.. Бял/зна, ы, ж.— бельё Нашылі шмат бялізны. В. Старина. Бял/ць, дзс.— 1) производить побелку. К сьвяту белім хату й печ.— 2) заправлять пищу молоком. Ня бялі шмат крупніку.—3) выполаскивать и высушивать на траве при солнце новое полотно. Бабы панесьлі бяліць палат но. В. Старина. Бялок, бялка, м. — белок. Жаўток есьць, а бялка ня любіць. В. Старина. Бял/ога, и ж.— белуга (рыба) (Huso). Бялюга злавіла пяшкура. В. Жораўкі, Сьміл. р. Бял/осенькі, бял/откі, прм. — белёхонький. Паркаль ік вымыўся дык такі бялюткі стоў! Плацьця бялюсянькая. В. Старина
Дадатковыя словы
бязрыбе, бязьліодзьдзе, бялэцік^—билет, бялізна, бяліога, бяліосенькі, бяліоткі, лію, ногікбрмяць, пецца
5 👁