Бірка 32 Блізютка каб атвезьці каго ў Сьмілавічы. B. Раўнапомле, Сьміл. p. Б/рка, i, ж.—палочка с нарезами вместо цифровых обозначений даты, количества денег или вообще с заметкою на память. Татарын доў мне бірку ат аўчыны. В. Старина. Б/скуп, а, ж —-епископ католический. Сам біскуп будзе служыць у касьцеля. В. Старина. Бітва, ж.—битва. Пачакай, зараз у ІХ будзя бітві. В. Старина. Бітон, а, л*.—битон. У бітоні німа газы. 5. Крамяні, Пух. /?. Б/ць,-цца, дзе.—бить, драться. Аж сэрца 6'ецца: так іспужоўся. В. Старина. Ё каго біць, ды некаму. Прик. В. Забалоцьце, Сьміл. р. Бі яму ў морду. Сварыцяся сабе, толькі ня біцяся. В. Старина. Біць на тое—клонить речь к томуто. А ён усё б'е на тоя, каб яму дасталося боляй. В. Старина. Біч, а, -и.—круглое полено цепа, которым бьют по снопах. Атарвоўся біч ат цэпа. В. Старина. Блага, пре.—плохо. Каму добра, а каму й блага жывецца. В. С/Ш2рина. Благавешчаньне, я, я.—благовещение (праздн.). На благавешчаньня прылятая бусел. В. Старина. Благата, аг.—переносно,—нехороший, скупой сварливый. Вот дзе благата! добраму чалавечку добра i у запёчку, а благой благаце ня ўнаравіць i на куце. Прык. В. Старина. Благ/, прм. (скар. благ)—1) плохой, скверный. У яго благоя вока.— 2) нездоровый, нехороший на вид. Хлопяц нешта саўсім стоў благ. В. Старина. Благотк! (благотачкі), пре.—плоховато. Ета-ж ня благоткі. Благотачкі яму жыць тут ці што?— В. Старина. Блажзць, дзе. — дурн еть, худеть. Н еш та стала блажэць наш адзеўка. В. Старина. Блазнаваць, дзе.— малчишестовать. Нечага блазнаваць: ня малы В. Старина. Блазнота, ы, ж. зб.-—малопонимающая детвора. Блазнота ты яшчэ малая. В. Старина. Блазьшца, да.— малопонимающая, наивная девчонка. Блазьніца ты, дзеўка, проўду табе кажу. В. Старина. Блазен, зни, ж.—молокосос. Сам блазян, а бярэцца другога вучыць. Блазян ты ашчэжаніцца. В. Старина. Блёкат, у, м.—белена. (Hyoscyamus niger L). Каля плоту шмат блёкату. В. Старина. Блёўтаць, дзе.—болтать воду. Ня блёўтай там вады. В. Старина. Блшай, пре. а. е/й.—ближе. Падыйдзі сюды бліжай. В. Старина. Бліжэйшы, прм. в. ст.—ближайший. Каб дзе ў бліжэйшы лес паехаць. В. Старина. Бл/зка, я/с.—1) близко. Блізка, ік рукою падаць.—2) приблизительно. Зарабіў блізка рублей гдзесяць. В. Старина. Бл/зінька, блізінічка, пре,—близёхонько. Сядзь блізінька. Туды-ж саўсім блізінічка. В. Старина.. Бл/зкі, прм. (скар. бл/зак)—близкий, ближний. І близкія, i далёкія— усе собраліся. Блізак локаць, да ня ўкусіш. В. Старина. Бл/зкі сьвет-—весьма дальнее расстояние. Ета-ж ня жартачкі: іці блізкі сьвет пяшком. Куды, я пайду за блізкі евьвет?! В. Старина. Блізна, ŭt ж.—ошибка в тканье, когда основа идет поверху без перытаканья. Упацёмку наткала блізну. В. Старина. Блізь,/грг,—около, близко. Воз стаіць блізь пуні. Блізь вясны ня стала сена. В. Старина. Блізышк, й, мн. (м. блізнята, ласк. блізняткі)—близнец. Адам Данілаў—дык блізьнюк. Еўка радзіла блізьнят. В. Старина. Ета нашы блізьняткі (ягнёнки). В. Старина. Бліз/отка, пре. близёхонько. Саўсім блізютка схадзіць туды. В. Старина
Дадатковыя словы
благі, блйзкія, блізіотка, еій, знй, я/>с, яіс, ігрг
9 👁