Ачамярэлы 25 Ая-яй Ачамярэлы, я/ш.—надоедливый.Такая-ж ачамярэлая дзідя, проста бяда з ім! B. Старына. Ачамярэць, дзс.— 1) опротиветь, надоесть. Аж ачамярэла яго слухаючы.—2) одуреть. Галава ачамярэла мая. В. Старына. Ачапацца, дзс.—в шутливом тоне—, оправиться. А дарма: пахварэя ды ачапаяцца. В. Старика. Ачмуцщь, дзс.—одурить. Ачмуціла дзеўка хлопца. В. Старына. Ачумсць, дзс.—очуметь. Што ты ачумеў: сёньня-ж аўторак, а ня сярада! В. Раунапольля, Сміл.р. Ачуньваць, дзс. (заў, ачуняць)—выздоравливать. Яму ужо ня'чуньваць. Чуць ачунёў. В. Старына. Ачурацца, дзс.—отречься. Ачуроўся й бацькі й маткі. Ачураясься ты й сваіх, ік дам. В. Старына. Ачухацца, дзс. (дус. очухаться)— прийти в себя. Чуць ачухаўсяад гарэлкі. В. Старына. Ачэп, а, ж.—верхнее бревно в продольной стене постройки, на которое ставятся стропила. У пуньца ўсё старое бярвеньня выкинул!, толька ачэпы пакінулі, каб лепяй было крохвы ставіць. В. Старына. Ашаламуцщь,-цца, дзс.—ошеломить, -ться. Адна чарка ашаламуціла. Ашаламуціўся чалавек: ня ведая, куды йці. В. Старына. Ашалслы, прм.—ошалевший. Ета-ж проста ашалелы чалавек, з ім нельга гаварыць. Бегая, ік ашалелы. В. Старына. Ашалзць, дзс.—ошалеть, взбеситься. Ашалеў сабака. Ашалеўшы: етулькі грошай выдаць! Хіба ашалеўшы, етак рабіць. В. Старына. Ашальмавдць, дзс.—обокрасть, обобрать обманным способом. Ашальмавал! сынке бацьку, усё пабралі сабе. В. Старына. Ашаляв&ць, дзс. {прм. ашалуваны)—обшить досками. Ащылявалі хату, дык шмат цяплей. Ганак ашы лёваны В. Старына. Ашлапіць, дзс.—о лошади, — расставлять ноги при езде по дороге над небольшими лужами. Днём во ехаць, дык конь хоць дзе яшчэ й ашлапіць лужыну. В. Старына. Ашпарыць, дзс.—ошпарить. Ашпарылі ложак с кланам!. В. Старына. Аштырыцца, дзс. — очутиться (от слова штырыць—толкнуть). 1к піргну, дык недзьдзя аштырысься! В. Старына. Ашуканства, а, «.—обман. Пачакайжа, я табе ня дарую твайго ашуканства! Ашуканствам веку ня пражывещ. Прык. В. Старына. Ашуканец, нца, м.—обманщик. Ня вер етаму ашуканцу, ня давай грошай наперад. В. Старына. Ашукаць,-цца, дзс. — обмануть, -ться. Ашукоўся я, што так дзешава прадоў жыта. Ня жыў, каб ня'шукаць чалавека. В. Старына. Ащушкаць, ашустаць, дзс.—обмануць, обхитрить. Вось дык ашушкаў ты мяне! В. Востра ва, Сьміл. р. Ашусталі п'янага: задарма куп! ni кажух. В. Старына. Ашчаболак, лка, л*.—осколок полена. Атлезь, ато заробіш ашчаболка па нагах. В. Старына. Ашчапснец, нца, м.— большой скупец. Вот дзе ашчапеняц: J панюхаць ня дасьць. В. Загай Пух. р. Ашчарзпіць, дзс.—обхватить крепко руками или лапами. Ашчарэпіў, ік мядзьведзь, ды трымая. В. Старына. Ашчз, npc.— літ. яшчз—еще. Ащчэ прыдзя коза да воза. Прык. В. Старына. Аншина, пре,—не очень, необязательно. Ашыйна нам ехать с табою. В. Крамянь, Пух. р. Аишяк, йка, м — карковина. Во ета сала із ашыйка: В. Старына. А/ось! зыка. — окрик на свинью. Аюсь у хлеў! В. Старына. Аюц! выкл.—окрик на поросят. Аюц вон! у хлеў пашлі, каб вы падохлі! В. Старына. Ая-яй! выкл.—междометие удивления. Ая-яй,,які сьнег паляпіў вялікі! В. Старына
Дадатковыя словы
аншйна, ашал^ва, ашў, ашўсталі, аіось, вбза, кбза, нячуньваць, няшукаць, пянага, яіш
5 👁