Спустошыць 264 Старакол Спустошыць,-цца, дзс. (прм. спустошаны) — опустошить, - ться. Спустошылі яны сваю гаспадарку. Зямля спустошылася, дык ня poдзіць. Спустошаная поля — наўрад ці парасьце тут штоW. Старина. Спофскаць, дзс. — йзорызгать.Спырскаў рой вадою, дык ён i асеў. B. Старына. Спытляваць, дзс.—спеклевать. Спытлявоў троха ячменю c пшаніцаю на зацірку. В. Старына. Срака, i, ж. — задница. Доў малому па сраца. Так біць дзяцей ня можна, а па сраца дарма, ня скалечыш. В. Старина. Сраць, дзс. — испражняться. Толькі тоя й робіць, што есьць ды сера. В. Старына. Ссалавець, дзс. — осоловеть. Саўсім ссалавела дзіця: спаць хоча. В. Старика. Ссалщся, дзс. — смочь дышать. Наеўся, аж ня ссапціся. В. Старына. Селупець, дзс. — остолбенеть. Так спалохаўся, што аж сслупеў. В. Слопішча, Шацк. р. Ссуншць, дзс.—иссушить. Троха яблыкаў ссушыла. В. Старына. Ссыпн/к, а, м.— большая деревянная кадь для ссыпки зерна. Трэба знайсьці ссыпнік у клеці ды ссыпаць пшаніцу. С. Амелъна, Пух. р. Ссыпшчына, ы, ж. — плата пастуху и кузнецу по осени зерном. Пастухом ссыпшчыну носяць к Паўлюковым у гумно. В. Старына. Ставі, оў, мн. — устои ткацкого станка. Паставілі новыя ставэ. В. Раўнапольле, Сьміл. р. Стагнаць, дзс. — стонать. Цэлу ноч стагноў: у баку бапела. В. Старика. Стадоля, i, ж.—большой заезжий сарай. Каня паставілі ў стадолі. Хата, ік стадоля. В. Старына. Стаеньнік, а, м. (станины конь)— выездная лошадь. Пакаціў на стаеньніках. Стаенны жарабок. В. Старына. Стайня, i, ж.—конюшня. У Яўсея заўсёды жарабок стаіць на стайні. В. Старына. Сталавер, а, м. — старовер. У Btшаньках дык адны сталаверы жывуць. В. Старына. Сталачдщь, дзс. (прм. сталочаны)—вытоптать (посев). Дазваньня сталачылі коні авёс. Уся грэчка стал о чан а. В. Старына. Сталы, прм.—возмужалый и постоянный в своих поступках. Ета ня блазян табе кажа, а сталы. В. Старына. Стальвага, i, ж.— „палица" для пары лошадей. Трэба ў каго дастаць стальвагу; будам парку запрагаць у плуг. В. Старына. Стальмах, а, м.—столяр. К стальмаху павезьлі вокна рабіць. В. Старына. Стальн/ца, ы, ж,—1) верхняя доска стола. Сталяр зьбіў стальніцу на стол. В. Вое трава, Сьміл.р. 2) ящик в столе. Нож ляжыць у стальніцы. С. Дукора, Сьміл р. —3) доска для рубки мяса, сала. Падай стальніцу пакрышыць сала. В. Старына. Стал/Ьга, i, ж.—приспособление для строгания обручей и проч. Прынясі сталюгу абручэ стругаць. В. Старына. Сталина, прм.—стальной. Сталины тапор. В. Старына. Сталяраваць, дзс. — столярничать. Умея сам сталяраваць. В. Старына. Сталярка, i, ж — столярное ремесло. Зямлі ён мала мая, а жыве 1с сталяркі. В. Старына. Стам/цца, дзс. — сильно утомиться, Стаміўся, аж гаварыць ня можа. В. Старына. Стан, у, -к,—телосложение. Дзяўчына харошага стану. В. Старына. (Пр. Склад). Стан калёс,— четыре колеса, скат. Купіў стан калёс. В. Старына Стануць, дзс.— потонуть. Няхай яно стане такоя жыцьця! В. Старына. Станца, ы, ж.—станция. Паедам на станцу, а там сядам на машыну. В. Старына. Старакол, а, ж.—засученная часть нитки, когда она бывает круто
Дадатковыя словы
йзбрызгать.спыр, спбфскаць, стальніца, сталіьга, стаміцца
4 👁