Перабыць 213 Перакідаць ноя. Пярабытна, але ня заЗытна. Прык. C. Навасёлкі, Пух. p. Перабодь, дзс. — прожить, перенесть. Каб як зіму пярабыць,—а там што-небудзь прыдумаям. В. Старына. Мераворваць картоплю, — перапахивать поле после выборки картофеля. Нашы паехалі пяраворваць картоплю. В. Старына. Перавярнуць,-цца, дзс. — \) перевернуть,-ться на другую сто- | рону. Пяравярнуўся на другі бок ды зноў заснуў.— 2) принять другое вероисповедание. Пяравярнуўся на каталіка. В. Старына. Леравясло, к. — связь для снопов. Малы авёс парос, німа с чаго й пяравясла зрабіць. В. Старына. Перагартаваць, дзс. (прм. перагартаваны) — перекалить. Трэба пярагартаваць сякерку, ато надта мяккая сталь. Серя пярагартаваны. В. Старына. Перагатаваць, дзс. (прм. перагатаваны) — вскипятить. Пярагатавала малако, каб сырога ня пілі да жыватэ ня балелі. Пі пярагатаванаю ваду, а сыроі ня можна. В. Старына. Перагнюсіць, дзс. —перепачкать. Усе міскі пярагнюсілі — 1 німа ў чом есьці. В. Старына. Перадок, дка, м. -г- передняя часть телеги, повозки. Ты садзіся ў пярадку, дык ямчэй будзя паганяць. В. Старына. Перадоўка, i, ж. — короткая веревка, которая концами прикрепляется к передней части телеги, а сама накладывается в виде петли на „рубель" при увязке воза. Чапляй пярадоўку за рубяль, будам ціснуць воз. В. Старына. Ператочча, а, н. — площадка, выбитая глиной, находящаяся перед „токам". На пяраточчы будам лён абіваць. В. Старына. Перадэ, оў, мн. — кожа, которая пришивается к голенищам и образует ступню сапога. Шавец сапсавоў мне пярадэ, i ботаў ня пашыў. В. Старына. Перажабіцца, дзс. — покоробиться, искривиться. Добрая арэшына была на'бруч, але пяражабілася. В. Старына. Пераймаць, перанімаць, дзс. (зак. пераняць) — 1) перенимать кого, перехватывать. Бяжыма на вуліцу пяраймаць авечкі. Пяранімайця — ета-ж ваша цялё. — 2) заимствовать. Нейдзя ўжо новаю песьню пяранёў. В. Старына. Пераймо, а, н. — вознаграждение за найденную вещь или перанятое животное. Ты знашоў мой ножык, — аддай, дык дам пярайма. Хлопцам трэба даць пярайма, што каня ўлавілі. В. Старына. Перайначваць, дзс. (зак. перайначыць) — делать иначе, переделывать. Як ё, хай так т будзя, пярайначваць ня трэба. Ён у хаця ўсё пярайначыў на свой манер. В. Старына. Перайц/ на веру, — принять католическое или иное вероисповедание. Васілёк пярайшоў на каталіцкаю веру. В. Старына. Перакавгк, пярак, й, м.—-грядка, что вспахивается поперек полосы, когда нельзя проводить плугом по длине до самого конца. На пяракавік ня хваціла насеньня. Даляй там пасеян лён, дык ты зробіш пяракавік. В. Старына. Каля ракі пярак картой л i стапталі. С. Навасёлкі, Пух. р. Перакалечыць, дзс. — искалечить многих. Ета вайна чоршта людзей пяракалечыла! В. Старына. Перак/дацца, дзс. — прожить коекак, перебиваясь (о прошедшем времени). Зімку сяк-так пяракідаліся, а вясною бог бацька. В. Старына. (Пр. Прак/дацца). Перакідаць,-цца, дзс. (зак. перак;нуць,-цца, прм. перак/нуты) — перебрасывать, -ться. Дошкі прыдзяцца цяраз плот пяракідаць. Снапэ лёгкія, дык аж нет куды пяракідаюцца. Пяракінь мех на еты бок. А жэрдка пяракінутая
Дадатковыя словы
набруч, перайці, перакідацца, перакінуты, пракідацца
2 👁