Нуда 179ў___ ___ Нягодны Нуда, ы, ж. — тоска, печаль. Напала ней кая нуда на яго, нічога й есьці ня бярэ. 3 нуды аж вошы нашлі па ём. В. Старина. Нудзщца, дзс. — тосковать, горевать. Бяз бабы стоў нудзіцца чалавек. В. Старина. Нудзгць, дзс, безас,—тошнить. Стала нудзіць: мусіць, нешта йзьзеў гнюсноя. Ці ня'д грыбоў етых толька міне нудзіць. В. Старина, Нудна, пре, — тоскливо, печальна Ведама, дзяўчына маладая: нудна ёй цэлы дзень у хаця сядзець. В, Старина, Нукаць, дзс,—говорить яну". Нечага нукаць. В, Старина, Нутро, а н, — внутренности. От смашная, аж па нутры пакацілася! Гарэлкаю ўсё нутро папсавоў. В, Старина, Нутрэц, раца, м. — жеребец со скрытым внутри одним яйцом, или у которого осталось одно яйцо после кастрирования. Нутрэц пазаядоў усіх чыста коняй. К нутрацу баюся й падходзіць: ашчэ заб*е. В, Старина, Нмгаць, дзс,—перебирать еду, тыкать в нее. Яешні яму дала, а ён ныгая, ня хоча есьці. Парасята ня ядуць, а толька ныгаюць. В, Старина, Н&дзець, дао.— паршиветь, худеть. Ныдзяюць нешта парасята, саўсім блага ядуць. Ныдзяла, ныдзяла сьвінка ды й здохла. В, Старина, Нбірпаліць, дзс, — быстро бросать взгляды, высматривая. Як нырпаліць яна вачамі па куткох! В. Крамяні, Пух. р, Ныць, дзс,—ныть, щемить. Аж сэрца ныя, ік падумаяш пра ета няшчасыдя. У сё ўсярэдзіня, баліць. В. Старина, Нандза, ы, ж. (польск, nўdza).— нужда, горе. Напала на цібе нэндэа нейкая, што аж рукі склоў. В, Старина, Нандзіцца, дзс,— горевать, печалиться. Нэндзіцца ён, а чаго — i сам ня ведая. Нэндзіцца дзіця німа ведама чаго. В. Старина, [ Нэндзны, прм, (польск. nўdzny) — печальный. Нешта ты сягоньня нэндзны: ці табе трэба што, ці баліць у цябе што? В, Слопішна, Шацк. р, Наньчыць, дзс.— плакаться. Чаго вы, дзеткі, нэньчыця? В. Слопішча, Шацк. р, Н/охаўка, i, ж. — презр., нос. Паб'ю ўсю нюхаўку табе. В. Старина, Нябога, i, ж.—племянница. Нябога назвала міне на вясельля. Пайду к нябозя пасабляць касіць. В. Старина. Нябож, а, м,—племянник. Нябож убачыў міне на месьця ды напаіў гарэлкаю. В. Старина. Нябошчык, а, м. (паи. нябошчычак) {польск. nieboszczyk)—покойник. Нябошчыка ўжо абмьілі, будуць надзяваць ды ў тру ну класьці. Бывала, бацька нябошчычак што ні возьмя, дык уся зробіць. В. Старина. Нябошчыца, ы, ж. — покойница. Маці нябошчыца ня благая была. В. Старина. Нявейка, i, ж. — невеенный хлеб. Ядуць нявейку, а багатырэ заву цц а! В. Старина. Нявухна, ы, ж. {пом. нявгхначка)— невестка. Ну й нявехна ў цібе благая: грызіцеся кажды дзень. Ёмкая работніца наша нявехначка. В. Старина. Нявольнік, а, и. (жан, нявольніца)— невольник. Якая я ў цібе жонка, калі я ў цібе нявольніца: ўсё ат міне хаваяш пад замком. В. Старина. Нявыдоба, ы, ж. — гл. Няўдобіца. Зямлі шмат у Старыня, але адна нявыдоба, надта ня разжывесься. В. Старина. Нягоднік, a, м„ нягодніца ы, ж. — негодяй,-йка.Нягоднік еты толька шкоду людзям робіць. Пачакай-жа, няродніца, ня паслухайся ты міне ашчэ раз! В. Старина. Нягодны, прм~—скверный, злой. От які нягодны хлопяц: каждага ён зачэпіць, нікога ня прапусьціць! Нягодная дзяўчына яна, — набрахаць надругіх умея! В. Старина