ён ці мала, пакуль дастоў сабе разок сянакосу! В. Старика. Нашаткаваць, две. — нашинковать капусты* Нашаткавалі сялядзёўку капусты. В. Старика. Нашатафыцца, дзс. (прм. нашатыраны) (станавіцца шатром).— 1) насторожиться. Нечага конь нашатырыўся да ўсё ў бок пазірая. —2) приподняться. Канюшына, ік высахла, дык уся чыста нашатырылася, аж на воз нельга класьці. Ціпер ячмень нашатыраны, хай атляжа, тады будам складаць. В. Старика. Нашвэндацца, дзс.—натаскаться. За дзень даволяй нашвэндаўся. B. Старина. Нашкодзіць, дзс.~навредить. Глядзі, каб там кот ня нашкодзіў у каморы. В. Старика. Нашпігаваць, дзс— назудить. Нашпігавоў каня, дык ня то што бяжыць, а, ік птушка, ляціць, В. Старика. Нашлыляць, дзс. — настегать. Нашпылёў папружкі плаксуну етаму. В. Старика. Нашумець, дзс. — побранить кого. П'яны ўваліўся ў хату, накрычоў, нашумеў на ўсіх ды пашоў. В. Старика. Троха нашумеў на малых, дык ня так дурэюць. В. Старика. Нашча,-ком, пре.—натощак. Ат самага ранку нашча. Я ашча нашчаком. В. Старика. Нашчапаць, дзс.—мелко наколоть (дров, лучины). Нашчапоў за вечер пук лучыны. Нашчапай мне на комінак дробных дрэвак. В. Старика. Нашчэнт, пре.—дотла, вдребезги. Нашчэнт град зьбіў ярыню. Нашчэнт разьбіўся гаршчок. В. Старика. Нашы, — 1) члены одной семьи, старшие, младшие или равные,— когда они находятся в отдалении. Панясу нашым вады на поля. Нашы паехалі на сена. — 2) раздельный дом брата или племянника. Зьбегай к нашым, пазыч сярнічак. Мац! нейдзя f нашых гуляя. В. Старика. Нашаткаваць ________175 Недачоск Нашыцца, дзс. — натолпиться. Вот нашылася народу ў хату, аж ня прабіцца! В. Старика. Неакуратны, прм. — неаккуратный. Якая-ж яна ня'куратная жанчына! В. Старика. Небалазе, пре. — не хорошо, худо. За дурною галавою ды нагам нёбалазя. Прик. В. Старика. Небарака, i, м. — страдалец, бедняга. Нагаравоўся ён там, нябарака! В. Старика. Невялікі, прм.—небольшой. Нявяль кая шчасьця с цібе. В. Старика. Негадзяшчы» прм. — негодный. Нягадзяшчая ета дзерава на дошкі. В. Старика. Недавейкі, ек, мн.—недоочищенное зерно. На таку асталіся нядавейкі. В. Старика. Недавірак, рка, м. (польск. niedowiarek), — неверующий; скверный человек. Нядавярак еты ашчэ дзе заб'е на дарозя. В. Старит. Недагр&зак, зка, я. — недоеденный кусок. Ніхто тваіх нядагрызкаў есьці ня будзя. В. Старит. Недаедкі, каў, мк. — недоеденные куски. Нядаедкаў накідалі цэлы стол. В. Старит. Недалека, пре.—недалеко. А ўжо нядалёка ехаць. В. Старика. Недалугі, прм.—незадачливый, слабосильный. Пятрок нядалуг! гаспадар. Нядалугая жанчына. В. Mamapoea, Сьміл. р. Недасол, у, м. — недосоленное кушанье. Нядасол — на стол, а пярасол—лад стол. Прик. В. Старика. Недастатак, тку, м. — недостаток. Сварка у!х усё з нядастаткаў. Сена будзя нядастатак. В. Старика. Недатопак, пка, м.~ достаточно подношенная обувь. Еты нядатопак можна й вон выкінуць: саўсім слабы. Запраторылі мае нядатопкі некуды, й німа чага абуць. В. Старина. Недачдекі, аў, мк. — недочееанный лён. 3 етых нядачоскаў нічога ня выйдзя. В. Старит
Дадатковыя словы
забе, някуратная, пяны
6 👁