Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Масьць Марац Марац, мирца, м. — месяц март. Сьцюдзёны марац. Прайшла ўжо палавіна марца. B. Старына. Мараць, -цца, дзс.— 1) марать, -ться. Ня марай ты рук. Вельма-ж мараяцца адзежа пры етуй рабоця. —2) испражняться (о ребенке). Нешта чаета дзіця мараяцца: ці ня жывоцік баліць? В. Старына. Марачб/цца, дзс. — утомлять сознание, затуманивать его. Даволяй табе ўжо марачыцца над етымі кніжкамі! В. Старына. Марачуць, дзс. — 1) дурить. Кінь ты, чалавеча, марачыць гапаву мне!— 2) приставать с просьбою или разговорами. Вот марочыць чалавек: пазыч яму грошай, a ix i ў самога німа. В. Старина. Мардавацца, дзс.-~утомляться, мучиться работою. Ня мардуйся адзін: я пасоблю. В. Старына. Мардасы, аў, мн. — презр., лицо, рожа. Ня лезь, дам па мардасах! В. Старына. Мардаты, прм. — толстомордый. Мардаты, ік татарын. В. Старына. Маркам, а, м. — баран производитель. Ну й худыя-ж баранэ маркачэ! В. Раунаполъле, Сьміл. р. Маркотна, пре. — грустно. Не'кмаркотна мне сягоньня. В. Старына. Маркоціцца дзс. — грустить. Годзя табе ўжо маркоціцца: бяжы на вуліцу, пагуляй. В. Старына. Мармытаць, дзс. — бормотать. Мармоча нешта сабе пад нос, ІК мядзьведзь. В. Старына. Марнаваць, -цца, дзс.— 1) портить, -ться, приходить в негодное состояние. Ня марнуй ты свае адзежы, ня кідай абы-дзе! Пры етакуй рабоця шмат марнуяцца дабра дарам. — 2) убивать время. Толька час с табою марную дарам. Шкода толька таго часу, што дарам марнуяцца. В. Старына. Марнець, дзс. — становиться болезненным, худым. Марнея дзеўка, седзячы ў бацькоў. В. Старына. Мария, пре. — напрасно, без пользы. Мария ўсё гіня, прападая. В. Старына. Марсануць, дзс. — быстро удрать, как взвидеть. Як марсане—толька й бачыў!.. В. Старына. Марскаць, дзс. — быстро бросать что-н. мелкое. Памалу сей ты, ня марскай етак. В. Старына. Марудзіць дзс. — медлить, оттягивать время. Ну, ня марудзь мне часу, давай работу! В. Старына, Марудна, пре.—затруднительно, медлительно. Аднаму троха марудна каціць камянь. Тонкія ніткі—, Дык марудна рабіць панчохі. В. Старына. Марцаваць, дзс.—бегать весною в марте (о котах). Кот марцуя: крычыць нейдзя на тары. В. Старына. Маска ль, й, м,—солдат. Наш дзядзька служыў у маскалёх. В. Старына. Маслачка, а, н. — маслице. Якоя жоўцінькая маслачка! В. Старына. Масьл£нка, i, ж.—молоко без жиров, что остается после сбивания масла. Дзецям дай масьлёнку, хай ядуць с хлебам. В. Старына. Масьляк, а, м. (пам. масьлячок)— гриб масляник. Папаліся мне адны масьляке. Масьлячка знашоў. В. Старына. Масьцщца, дзс. — пристраиваться сесть. Куды ты мосьцісься: тут німа табе места. В. Старына. Масьцщь, дзс.— 1) устилать мостовую или пол. Юрай гвозьдзіць, а Мікола мосьціць. Прык. Будам масьціць свае сенцы.—2) устраивать сиденье в телеге. Масьці добрая сядзеньня, каб мякка было ехаць.—3) ставить, укладывать к,-л. предмет в тесноте. Куды ты мосьціш жбанок? тут i так цесна. Німа ўжо куды боляй масьціць у падмурак каменьня. В. Старына. Масьць, i, ж. — 1) мазь. Хвэльчар доў жоўтаі масьці. — 2) мастьокраска. Жарабок чорнаі масьці. Якоі масьці ваша карова? В. Старына
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

марач^ць, марачбіцца, мйрца, некмаркотна
10 👁
 ◀  / 330  ▶