Краёвы слоўнік Чэрвеншчыны (1929). М. В. Шатэрнік

 ◀  / 330  ▶ 
Курашчуп 143 Кэрпацца Kypaumj/n, а, ж — насм., мужчына, досматривающий курей и вообще ведущий по хозяйству женскую работу. Курашчуп еты сядзіць дома, нідзе й ня пакажацца. В. Старина. Курашыцца, дзс.— гл. Кураць. Дрова ніяк ня загарацца, усё курашацца. В. Старина. Курва, ы, ж. — проститутка, потаскуха (ругат.) Гуляя з нейкаю курваю. В. Старина. Курвіль, й, м. — развратник. У Рыгора рэдкія зубы — будзя курвель. Нар. прим. В* Старина. Курка, i, ж. — курочка. Сягоньнятры куркі з яйцом. В. Старина. Курняу! выкл. — мяу. Кот крычыць: курняў! курняў! В. Старина. Курняўкаць, дзс.—мяукать. Кот курняўкая: на двор просіцца. В. Старина. Куродым, у, м. — дым, идущий с печки или очага на избу. Нарабілі куродыму поўну хату. В. Старина. Куросадня, я, н. — куриный насест. Куры пазыіяталі с куросадня. Каб хоць якоя зрабіць курам куросаддня, ато німа на чом садзіцца. В. Старина. Курта, ы, ж —1) куртка. Дзе мая курта: трэба надзець.—2) наем, неудачливая девица. 1з гурту выбраў курту. Прик. В. Старина. Куртаты, прм. — куцехвостый. Сабаку а *вост, — дык xjtinep ходзіць куртаты. В. Старина. Курчыць,-цца, дзс.(полёнізм. korczyć, замест корчыць)—гнуть, ломать, мять. Ня курч мае шапкі. — 2) сжиматься. Курчыцца, ік сабана ат холаду. В. Старина. Курыва, а, н.—кисет с табаком, „крэсівам" и „губкаю". Падай курыва, ато ўжо надаела касіць. В. Лядцд, Пух. р. Курыная сьляпата,— 1) болезнь глаз. У Тэклі курыная сьляпата, дык нічога ни разьбірая, дзе чырвоная ці якоя, — 2) цветок лютик едкий (Ranunculus acer L). Курыная сьляпата ўжо цьвіце. В. Старина. I Курэць, дзс.—куриться. Папёр, аж пыл курыць. В. Старина. Кусьлгвы, прм. — весьма кусающийся, Мухі ў пятроўку кусьлівыя. В. Старина. Кут, а, м. — красный угол в избе. ГосьЦі селі на куце. Лезь даляй, у кут садзіся. В. Старина. Кутас, ś, м. — кисть в поясе или в шнурке. Падпяразоўся поясам с кутасам!. У пояса німа аднаго кутаса. В. Старина. Куток, кутки,, м. — угол. Бязьмен вісіць у кутку. В. Старина. Кутрошка, i, ж.—к ом снега. Шпурнуў у твар кутрыжкаю. В. Старина. Кур, дзс. скар.—сокр. кажу; употр. очень редко. Я табе куў, што етак. В. Старина. Кухан, а, м. — булка в виде лепёшки, е углублением в средине сверху, посыпанная маком. Усе грошы выдаў на газу, ня будзе за што дзецям купіць i кухана В. Старина. Кухар, хра, м. (польск. kufer, з ням. Koffer)—-сундук. Цэлы кухар адзежы наскладала. В. Старина. (Пр. Купар). Кухар, а, м — повар. Даўней ён у дварэ за кухара служыў. В. Старина. Куцьця,!, ж.— 1) сочельник: Прынясі сена на куцьцю (чтобы ставить на нем горшок с кутьей,).— 2) каша из ячменных круп. Ат куцьці ні пайці, ні схрапці, i на поля ні зайці. Прик. В. Дайнава, Пух. р. — 3) наем, малоповоротливый. Куцьця ты, живей ты варушыся! В. Старина. Кучаравы, прм.—курчавый. У яе кучаравыя валасэ. В. Старина. Кушнорка, i, ж.— меховая шапка. Надзеў шапку кушнерку. В Старина. Куштаць, дзс, — узнавать посредством зубов (стукая о них) крепость яйца. Ня давай яму куштаць майго яйца, каб ведаў, ці крепкая, В. Старина. Кзрпацца, дзс.—копошиться. Кэрпаяцца цэлы дзень у хаця. В. Старина
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

kypaumjіn, кбрчыць)—гнуть, куткй, кутрбшка
9 👁
 ◀  / 330  ▶