А, аб (перад гл. зычнымі ап, перад аднасклад. з дзьвюма зычнымі ў пачатку аба), прьшм.— 1) о, об. Я а божум сьвеця нічога ня ведаю. Ё тут аб чом казаць! Аб тоя-ж i я кажу. Бацькё клапоцяцца аба мне. В. Старина, —2) в смысле предл. с. Тару я аб адной картоплі. В. Старина. А, злуя.—и. Казянінкі а Пудзіцак— адна хвіля: увосянь такая гразішча, што ня вылязьці. В, Старина. А, викл.— а. 1) для выраж. удивления. А—а! во дык дзіва!— 2) догадки, А—а, бачыш, як яно; я й ня ведаў!—3) негодования. А, ліха на вас!— 4) переспроса. А? што ты там кажаш? В. Старина. Аба, злун.—гл. Абд. Аба я лайду, аба ты йдзі. В. Раунапольле, Сьміл. р. Абабрацца, дзс.— 1) вызваться на что. Абаброўся етакі-то разумны, ня траба!—2) очиститься. Шяк ня'бабрацца ад гразішчы. В\Старина. Абабэніць, абабзнчыць, дзс.безас — вздуть (живот) от об'ядения. Абабэніла жывот. В. Старина, Сымонаву аўцу. абабэнчыла. Пас. Дубраука, Пух. р. Абадзьмугы—гл. Абдзімаць. Абадзьмуцца, дзс.—надуться, насупиться. Абадзьмуўся, ік тая курыца, ды сядзіць. В. Старина. Абадзьмуць, дзс. безас. — вздуть (о животе). Каб цібе абадзьмула! В. Старина. Абазвацца—гл. Абзывацца. Абалона, ы, ж.—верхний слой дерева до сердцевины. Няважны I стол: дошкі з аднае абалоны.) В. Старина. г I Абалоністы, л/ш.ўтдеданный из верхних слоев дерева. Ня купляй абалоністагаўдэбра. В. Ста\ рика. \ Абалонкаў i, ж.—оконное стекло. Дзіця выбіла абалонку. В. Крамяні, Пух. р. j Абапал, прийм.— по обе стороны. Абапал дарогі стаяць бярозы.! В. Старина. i Абапнуцца, дзс.~окрыться. Абапніся хустаю. ато холадна. В. Старина. Абаранак, нка, м.—баранка. Ня плач: куплю дзірачку з абаI ранка (жарт да малога). В. Старина. Абарашць,-цца,Лзс.—защитить,-ться.! Чуць абараніўся ат сабак. Каб. ня'баранілі, прытаўклі-б яго. В. Старина. i Абарачацца, дзс.—вращаться среди j кого; бывать в каких-либо! местах. Дзе-та абарачаяцца наш! сынок? В. Старина. Абарачвацца, дзс. (загс, абярнуцца)—поворачиваться к кому. Ня'барачвайся назад, ня паз!рай. Аберняцца задам, ды маў! чыць. В. Старина. Абарачваць,- цца, дзс. (зан. абярнуцьг цца, прм. абурнуты)— опрокидывать,-ться. Хадзім абарачваць ваз§. Абернам воз. Воз абярнуўся. Міска абернута на лаўца. В. Старина. I Абарванец,-нца, м. — оборванец, оборвыш. Па сяле ходзіць нейкі абарваняц. Ах ты абарваняц! (лаянка). В. Старина
Дадатковыя словы
аб^рнуты, абалоністага^дэбра, л/ш.^тдеданный, ліш, нябабрацца, нябаранілі, нябарачвайся, обядения, пўдзіцак
13 👁