гасnадаркі: асянчук-кабанчык, ды дзве курыцы з nеўнем. Васілевіч. А што значыць сыты баран-асянчук для сям'і? Кулакоўскі. Ён [механік] смела nлюхнуўся ў ваду і лёгка nаnлыў. — Бач, які гладкі, як асянчук. Жук. АЧУЖЭЦЬ, зак. Стать чужим. Бег [Мікульскі], як 6ягуць сnатыкнуўшыся, — голава і тулава наnерадзе, а ногі адстаюць, нібы ачужэлі. Місько. Першае пісьмо звычайнае: пра сёе ды тое — ні пра што, другое — папрок на папроку: ачарсцвеў, не адказвае на яе пісъмы, трэцяе — сварка: зусім ачужэў... Воранаў. АШЧАПЕРЫЦЬ, зак., разм. Сильно обхватить, обнять....І тады Рыбак сnрытна ашчаnерыў яе за шыю, адчуўшы на момант нейкую nаўзабытую, ледзь не дзіцячую радасць здабычы. Быкаў....Мальвінка думала: вось ён вы'е гэтую шклянку, занюхае скарыначкай хлеба, nадымецца з-за стала, ашчаnерыць яе, маленькую, дужымі рукамі і nацалуе. Сабаленка. Ашчаnерыў [Міхась] рукамі скроні, і можа адзін толькі бог ведае, якія думкі віліся ў яго галаве. Сачанка. ББАБІЦЬ, незак., разм., уст. Принимать роды. За 6абку ў Сахвеі 6ыла Ціткова жонка, старая Рыnіна. У Верамейках яна шмат у каго бабіла, а ў Сахвеі — другі раз. Чыгрынаў. БАВАЎНЯНКА, -і, ж., разм. Хлопчатобумажная ткань. Свістаў, nа-змяінаму звіваючыся ў nаветры, шоўк. Паўзла шарсцянка, і весела, як дзяўчына на веснjм nоnлаве, бегла баваўнянка. Караткевіч. БАГАЧ, -а, м. Рождество Пресвятой Богородицы. Такім [самым болъшым] святам быў і асенні багач. Якімовіч