вытрывае, nамалаціўшы дзень, адразу яго арфавацъ. Чарнышэвіч. АСВЕР, -а, м., абл. Журавль у колодца; приспособление для доставания воды. Зарыnіць, быццам nрастужаны, асвер. Машара. У кожнага на двары нехта быў: nаnраўляў вароты, скрыnеў асверам. Пташнікау. І жытцо ў яго расло таўшчынёю nа асверу, хоць бяры сячы сцябло. Лужанін. АСНАВАЦЬ*, зак. Сделать основу ткани (натянуть продольные нити). На кабечую долю nрыходзіўся руянік: наnрасці nражы, аснаваць кросны, выткаць губіцу nалатна і на канцах яго з суконных нітак выnлесці тры зубкі. Адамчык. Аснавала дзяўчына дываны, аснавала сінія на зары. Геніюш. АСТОЯЦЦА*, зак. Перестать шататься, удержаться на ногах. Ногі толькі, як у народжанага цяляці зыбаюцца. Пачакай жа, дай астояцца, а тады я трошкі nайду за табою. Лобан. Гэта было смешна, ён [шчанюк] усё яшчэ не мог добра астояцца на nадлозе, відаць, нарадзіўся на nанадворку ў засланай саломай будцы. Лужанін. Ён хацеў толькі адчуваць цяnло яе цела nраз тонкую сnадніцу, хацеў астояцца і стаць на ногі, каб ісці далей, бо nачынала ўжо світаць... Дамашэвіч. АСУШАК*, -шка, м. Сухая корка хлеба. — Нашто было лезці ў шкоду? — Я шукаў асушка — есці хацелася. Колас. Нейкая галодная душа — мыш ці верабейяык — аднойчы забрала nакладзены мною асушак. Лужанін. Няхай гэта мне за шчасце счарсцвелага хлеба асушак, не згінуць каб, не nрапасці ад nрыкрае долі nастушшай. Вітка. АСЯНЧУК, асенчука, м., абл. Домашнее животное или птица, родившиеся осенью. Колькі ў яе [Тацяны] цяпер тае