адцягнуў ад ягамосця дзядзьку, павёў назад на панскую ферму. Сачанка. ЯДКІ, -ая, -бе; абл. Охотнр съедаемый. Як верашчака ў дно спадала, то маці есці пакідала ды йшла ў камору па другое, яшчэ больш смачнае, ядкое... Колас. Атава там ужо адрастаць пачала, а трава ядкая, спажыўная. Колас. ЯНДОЎКА, -і, ж., зневаж. Большой нос. — Табе ж цяжка рукі завярнуць, каб табе нечага гэту яндоўку тваю на патыліцу завярнула. Крапіва. ЯРЧЭЦЬ, незак. Становиться более ярким; становиться более выразительным, ощутимым. Яно [зарыва] то патухала, то пачынала ярчэць, набіраючыся трапяткой, залацістай чырвані. Лынькоў. Ярчэюць іх [камандзіраў] справы, і, як магутны акіян, шуміць пад краем гоман славы пра беларускіх партызан. Глебка. Ён [Юльчын твар] таксама то ружавеў, ярчэў, то шэрх, цьмеючы. Карамазаў. ЯРЫЦА, -ы, ж. Яровая рожь. Нехта сеяў ярьщу. Адамчык. Відаць пад ярыцаю клін, зарэчны луг і цёмнае прылессе. Астапенка. ЯСКРАВЕЦЬ, незак. Становиться ярче, яснее, выразительнее. І яшчэ больш яскравеюць фарбы, празрыстая ружовасць насычаецца новаю сілай, пыхае новым агнём — і ўжо гарыць, паланее гордая пераможная чырвань. Зарэцкі. ЯТКА, -і, ж., уст. Мясная лавка. ЗБаркоў прыляцелі сюды груганы. Па ўзлессі, як тыя сабакі ля ятак, — Мікола глядзіць, — патрулююць яны. Зарыцкі. ЯХКАЦЬ, незак. Лаять во время погони за зверем (о собаке). Адзін [сабака] клаўся ў канцы палосы ад саду, а другі