Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2014). Частка 2

 ◀  / 359  ▶ 
СЯЛІШЧА н. Селішча; дом з гаспадарчымі будынкамі. Коля сялішча гулялі малыяў вашу. Новы Пагост Міёр. СЯЛЯНКА ж. Яешня. У нас яешню сялянкай называюць yce. Забор'e Рас. СЯЛЯНКІ толькі мн. Разнавіднасць калёс для перавозкі дроў. Сённяўлес на сялянках паедзем. Коравічы Чаш. СЯЛЬНІК гл. СЁННІК2 СЯЛЯЎКА гл. СІЛЯЎКА СЯМЁННЕ гл. СЕМЯНО СЯМЯНКА гл. СЁМЕНКА СЯНАЖ гл. СЁНШК1 СЯННЕ, СЯННІ гл. СЁГАННЯ СЯННІЦА гл. СЁННІК1 СЯННЯ гл. СЁГАННЯ СЯННЯК гл. СЁНШК2 СЯНЫ толькі мн. Сена. Сёлета сянду хапае, дожджык усё лета паліваў. Гута Паст. СЯРАНКІ г л. c e pAh k i СЯРЁДКА гл. СІРЯДЗША СЯРКАЧКІ гл. c e pAh k i СЯРМЯШКА ж. Любая цёплая адзежына. Адна сярмяшка, i тая цяжка. Бычыха Гар. СЯРНГЧКІ гл. c e pAh k i СЯРЧАВЫ прым. Сярдзіты, з пакрыўджаным выглядам. Які прыткі i сярчавы! Ноўка Віц. СЯРЭДНЯ ж. Сярэдзіна дня; поўдзень. A ён жа прыехаў учора, у сярэдню. Гарадзец Шарк. СЯРЭН, СЯРЭНЬ гл. СЁРАН СЯУНЯ ж., груб. Тоўстая жанчына. Крэсла трэснула, як села сяўня. Камары Віц. Параўн. сломка. СЯУРЕНКА ж., толькі адз. Вэнджанае мяса. Сяўрёнку тожа да Паскі не елі. Стасева Лёзн. СЯУРЁНЫИ прым. Выветраны, высівераны. Окарак сяўрёный, як i капчоный, вельмі смашны. Валынцы В.-Дзв. СЯЧКАРКА ж. Сячкарня. У сячкарку не лезь! Усяны Брасл. T ТАБЗЮКОМ прысл. Моўчкі. I стаім мы табзюкдм i глядзім на звёзды. Ула Беш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заборe, сяндў
2 👁
 ◀  / 359  ▶