Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2014). Частка 2

гэтая пахадзіла туды-сюды na гародзе - i ўсё. Хоць бы цыбулю прапалола! Макаравічы Беш., Сабалі Чаш. Параўн. мэма ў 2 знач. МЯНТУШКА ж. Невялікая рыдлёўка (драўляная або металічная) для капания бульбы. Мама заўсёды мянтушкай капае бульбу. Каралёва Шарк. МЯРЛІН м. Марудлівы чалавек. Які ж ты мярлін! Нічога з табой не паспееш! Ноўка Віц. МЯРЛОГ м., МЯРЛОГА ж. 1. Бярлог. Як зіма прыходзіць, мядзведзь у сваім мярлдгу спіць. Кубелеўшчына Шарк. 2. неадабр. Беспарадак у хаце ці ў гаспадарцы. Такей мярлдгразвіла во i не прібіраіць у хаці, Мазалава Віц. У яго на дваре мярлдг цэлый. Ноўка Гар. 3. неадабр. Непрыбраная пасцель. Хащ б свой мярлог заправіла. Канашы Гар. Як усталі, так мярлдгу i аставілі да вечара. Гваздова Глыб., Слабада Дубр. МЯРЛОЖНІК м., неадабр. Чалавек, які не падтрымлівае парадак у хаце ці ў гаспадарцы. Спіць мой мярлджнік да абеда, a ў хаці i на дваре бардак кругом. Канашы Гар. МЯРЩ незак. Мерці, паміраць. Не хочацца яшчэ мярці хочацца троху пажьщь на свеце. Абруб Глыб. МЯСАВІЦ м., абрад. Час пасля посту, калі, згодна з царкоўнымі патрабаваннямі, пасля ўстрымання ад скаромнай ежы дазваляецца есці мяса. Пара павінчаецца зімой, у мясавіц. Узмёны Міёр. МЯТЛІК м., МЯТЛУШКА, МЯТЛЮШКА ж. Матылёк. Калі малая была, дык любіла за мятлушкамі ганяць, а потым разглядаць іх. Багушэўск, Пастушкі Сен. Мятлік у хату заліцеў. Канашы Гар., Мілашова Міёр. Паглядзі, які красівы мятлік! Пугачова Докш., Угрынкі У ni. Вакол кветак кружаць мятлюшкі. Тумінічы Арш., Падрукша Брасл., Мяшкова Тал. 0 МЯТЛОЙ ПАДПЕРТЫ Пра чалавека, паводзіны якога не адпавядаюць агульнапрынятым маральным нормам. Нейкі ў яе ўнук мятлой падпёрты: з дарослымі не вітаецца, ходзіць na вуліцы адзін, як ненармальны, Кушлікі Пол. МЯТНУІІДА зак. Кінуцца куды-н., у нейкім напрамку. После таго, якувідзіў цябе, сразу некуды мятнуўся. Воўкаўшчына Міёр. МЯЦЬВА ж. Пасечаная трава, якая выкарыстоўваецца на корм свойскай жывёле. Вазьмі сякач i зрабі мяцъву. Горы Чаш. МЯШАНКА, МЯШОНКА гл. МЕШАНКА МЯШУЛКА гл. МЁНТКА