Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2014). Частка 2

 ◀  / 359  ▶ 
Кудзіны Гар. Я люблю сухія сёмянкі есці. Антонаўка Арш. Гэту памідорыну мы кінем на сімяны. Папшулі Міёр. СЕНАВАл m.9 СЕНАв Ал КА ж. Адрына, пуня. Л нам дзядуля збудаваў новы сенавал. Галбея Паст. Гэты год сенавалка наша nycmye: карову здалі. Падрукша Брасл. Параўн. сённік1 у 1 знач., сдока, стажарня, стажарына ў 1 знач. СЕНАВАЦЬ незак. Убіраць сена. Я кожнае лета езджу да бабулі сенавацъ. Варапаева Паст. Сенавалі сёлета з рання да цямна. Кавалі Паст. СЁНШК СЯНАЖ м., СЁНШЦА, СЯН.НЩА, СІНАіПКА ж. 1. Адрына, пуня; халодная будыніна для захоўвання сена. Карове ўжо есь нечага, сённік пусты стаіць. Езярышча Гар. У сенажы ўжо няма сена, а трава на дварэ шчэ не выросла. Шуміліна. Вязіце шчас сена ў сённіцу. Нарыца Паст. Складаем усё сена ў сянніцу; калі яна бітком набіта, значыць, яго хопіць на зіму. Баяры Чаш. У добрага хазяіна сінашка должна быць поўная. Вядзерава Беш., Расходна Сен. Параўн. сенавал, сенавалка, сдока, стажарня, стажарына ў 1 знач. 2. СЕННІЦА ж. Яслі; месца ў хляве, дзе кладуць сена жывёле. У сённіцы няма ні крошкі, ідзі падкладзі охапку. Мілашкі Брасл. СЁННЖ2, СЯДШК, СЯЛЬШК, СЯННЯК м. 1. Падушка, набітая звычайна сенам. У сённік можно класці пахучыя лекавыя травы. Рошчына Сен. 2. Сяннік; матрац, набіты сенам ці саломай. Сплю толькі на сядніку даўно ўжо. Бігосава В.-Дзв. На сяльніку спапося добра. Новая Веска Докш. А сянняк на кожную зіму набівалі свежым сенам ці саломай. Іванск Чаш. Параўн. саламянка. CEHHO, СЯДНО прысл. Усё адно, усё роўна. Аддай, бо сеннд заберут. Равяцічы Тал. Пойдзем ca мной, сядно ж нічога не робіш. Каты Шарк. Параўн. сіраўнд, серемнд. СЕНТА прысл. Сёлета, у гэтым годзе. Ураджай сёнта быў добры. Пазнякова Пол. Параўн. сёгады, сягдлека, сягдліка. СЕГЖА аг., асудж. Неахайны чалавек. Што ты ходзіш, як сёпка?! Пушкі Лёзн. Параўн. стармала. СЕРАБРАНКА ж. Сярэбраная фарба. Літары на помніку вывелі серабранкай. Фарынава Пол. СЕРАН, СЁРІН, СЯРЭН м., СЯРЭНЬ ж., СІРЯНО н., памяти. СЕРАНОК, CIPAHOK м. Шарпак; абледзянелая скарынка на паверхні снегу, па якой можна хадзіць, не правальваючыся. Сёран даўней часта быў, бегалі па ім, дажа коні хадзілі. Весніно, Дзёрнавічы В.-Дзв. Зімы раньшэ былі хачодныя, з сугробамі па пояс, да плюс ешчо еслі сёрін... Каменка Віц. Бывала, такі сярэн, што na ім можно i хадзщъ, i ехаць на конях. Германавічы Шарк. Сярэнь на снягу аж хрумсцела, было чутно кого метраў за сто. Гунчанкі Віц. Раньшы рібяты na сіряну любілі зімой бегаць. Ноўка Гар. Зімою браўся такі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сдбка, сяднікў, сяльнікў, сірянў
2 👁
 ◀  / 359  ▶