Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2014). Частка 2

 ◀  / 359  ▶ 
Палялейкі Шарк. 2. Квашаныя яблыкі. Усе яблыкі пайшлі на мачднікі, бо ў мяне няма ўжо зубоў іх свежымі есці. Ваўкалата Докш., Лукаўцы Пол., Янкавічы Рас. 3. Засоленыя агуркі. Шчас я, дзеткі, мачонікаў вам сваіх дастану. У мяне яны смачныя, хрусткія. Бачэйкава Беш., Кузьмянцы Віц., Сахнавічы Глыб. Перасаліла ты вадзіцу. Глядзі, мачднікі твае ніхто не будзе есці. Папшычы Глыб. 4. Мучныя бліны, якія макаюць у мачанку. Я леней зраніцы мачднікі спяку. Галбея Паст. МАШАРНІК, МЫШАРНІК м. Махавік, ядомы грыб. Машарнікі растуць на моху, у болотах. Лісна В.-Дзв. У балоце не толькі ягоды, але i мышарнікі сустракаюцца. Уздорнікі Сен. МЕДАВІЦА, МЕДУ ИЩА ж. Пчала, якая збірае мёд. Пчаламедавіца много мёду носіць. Сахоненкі Шум. Вот уж медавіцам ёсць што сабрацъ гэтым летам. Ахрэмаўцы Брасл. Суседка мая рабащшчая, як медуніца. Язна Міёр. МЕДЗВЯДЗІ толькі мн., кулін, Бліны з дранай бульбы, начыненыя мясам. Сёння будзем на абед медзвядзі рабіць. Воўкаўшчына Міёр. МЕДУШЦА гл. МЕДАВЩА МЁЛІН, МЯЛЕН м. Млён; дзяржанне, палка, якой круцяць ручныя жорны. Мёлін - каб круціць жорны. Каралёва Шарк. Калі цэлы дзянёчак мялён у руках падзержыш, то i балавацца не захочаш. Пліса Глыб. МЕЛЯЯ аг. Празмерна гаваркі, балбатлівы чалавек. Прыйшла гэтая меляя, Барысіха, як стала гаварыць npa сыноў ды ўнукаў, дык дзве гадзіны з ёй i адседзела на лауцы. А работа стаіць. Замачак Чаш. МЁНТ, МЁНШАКА прысл., выш. Менш. Сёння я дала яму мёні грошай. Мілашова Міёр. Старому мёні ўбораў трэба, чым маладым. Груздава Паст., Угрынкі Уш. А сёння ты мёншака рыбы начавіў. Новы Двор В.-Дзв. МЁНТА ж. Маслабойка. Мёнтай збіваюць масла, калі робяць яго ўручную самі. Дварышча Шарк. МЁНШАКА гл. МЁНІ МЁСІК м. Месяц, планета, самая блізкая да Зямлі. Вунь i мёсік узышоў. Ноўка Віц. МЁСТА, МЁСЦА н. Плацэнта. Карова ацялілася, але места яшчэ не адышло. Зямцы Шум. Ці выйшла мёсца ў каровы? Крыпулі Докш. МЕСЬ незак. Падмятаць. Немец застаўляў дзяцей i месь, i палоць. Замасточча Віц. Хату месь не ўмеіш. Канашы Гap. МЁТНЫ прым. Адметны, з нейкай адзнакай, прыкметай. Мой конь быў самы мётны ў вёсцы, бо меў белую грыву, хоцъ сам быў гняды. Валынцы В.-Дзв., Селішча Гар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 359  ▶