Рэгіянальны слоўнік Віцебшчыны (2012). Частка 1

ІЗБУША ж. Хата. Гэтая ізбуша ўнучкіна, а мая за канаўкай. Іванск Чаш. ІЗВЕСБ ж. Вестка. Добрая ізвёсь чалавека усяеда радуе. Пагост Арш. ІЗВЁСТКА, ІЗВІСБ ж толькі адз. Вапна. Развіла ізвёстку, печку чада падмазаць. Казімірова Пол, Ізвісь рукі раз 'ідаіць, луччы глінай бяліць. Слабада Шум. ІЗГАР0ДА ж. Агароджа. Каровы у гарод залезлі, ізгароду паламалі. Мурагі Рас. Зачапіўся штанінай за ізгароду. Лапяны Брасл. Трэба чыніць ізгароду, а mo ліса паесць курачак. Ваяводкі Віц., Ніўнікі Міёр., Жарцы Пол., Гарбачэва, Забор'е Рас. ІЗДУХІ мн. Уздыхавіны; месца на целе, дзе паўкружжам канчаюдца рэбры. У мяче так баляць іздухі, што эта такоя? Зубава Арш. I3H0BА, ІЗН0УКА прысл. Зноў. Ізчова чада будзіць ехаць да дохтара. Папшулі Міёр. Ізчбука трэба ісці ў поле. Балаі, Казлоўшчына Паст. І30БКА ж. Істопка; памяшканне для захоўвання агародніны i іншых прадуктаў. Бульбу пакуль сыплім у ізо'бку. Зачарэўе, Ніўнікі Міёр. ІЗРУБ м. Зруб. Нада счачала ізруб зрубщъ, а патом крышу дзелаць i палы сцяліць. Барсукі В-Дзв. Ёч ізруб добры пад хлеў паставіў. Новыя Валосавічы Леп., Абухава, Бароўка, Цясты В.-Дзв. ІЗРЭБ'Е н., толькі адз. Зрэб'е; палатно са зрэбных нітак. Ізрэб 'е ў нас рэдка ткалі Слабада Докш. ПСА, IK0TKA ж. Ікаўка. Іка саўсім замучила. Войлавічы Шум. Паўдня іко'тка мяче б 'ецъ. Дабея Шум., Турчына Міёр., Дубраўкі Пол. IKPAHKA ж., заал. Самка рыбы ў перыяд нерасту. Пашлі на возера i столькі ікранак налавілі. Акунёва Міёр. IKCBA ж., толькі адз., бат. Асака. Болотная іксва надта ж острая. Порплішча Докш. Іксву каровам ні косім. Васілеўшчына, Кураполле Паст., Абруб Глыб. ІЛАТА ж., зб., бат. Ельнік. Пойдзем у ілагу маслюкоў пашукаім. Лісуны Арш., Новы Двор В.-Дзв., Шасцярні Уш. ІЛЛЕ ч. Месца, дзе вадой намывае шмат ілу. Во цячэччем намыла тле. Крывое Сяло Шум. ІЛЛЯНШІЧА н. Ільнішча; поле, з якога сабралі лён. На іллячішча будзім ганяць кароў. Беразіно Докш. ІМБАРЧЬЖ м. Кладоўка. У імбарчыку вазьмі холодное малако. Ахрэмаўды Брасл. Каўбасы я хуваю ў імбарчык. Цяцеркі Брасл