ДЗЕЙКАЛА аг., неадабр. Чалавек, які пускае чуткі, пагалоскі. Не дружы з ім, yce знаюць, што ён дзёйкала. Задуброўе Віц. ДЗЕЙКАЦЬ незак. Гаварыць, пускаць чугкі, пагалоскі. Бабкі на лаўках ціха дзёйкаюць. Пышна Леп. I не надаесць ім днямі дзёйкаць. Выдрэя Лёзн. ДЗЕРАВЕНЕЦ м. Вясковец. Усе дзеравёнцы пайшлі на Куполу. Чачанева Тал. ДЗЕРАВЯКА ж. Бервяно, бэлька. Кінь ты тую дзеравяку, яе яшчэ пастругацъ нада. Гарбацэвічы Арш. ДЗЕРАВЯННШ, ДЗЕРАВЯШКІ, ДЗЯРВЯШК1 мн. Абутак на драўлянай падэшве. Абувай дзеравяннікі i пойдзем адсюль. Свольна В.-Дзв. Уздзела дзеравяшкі i пабегла да суседкі. Турчына Міёр. Вобуў называлі дзярвяшкі, у іх падошва з дзерава. Друцк Тал. ДЗЕРБАЛЫЗНУЦЬ зак., экспр. Хвастануць, сцебанудь. Я так яму дзербалызнуў, што ён зваліўся. Сар'я В.-Дзв. ДЗЕРЩСЯ незак. Прыставаць, чапляцца. Ты цэлы дзет дзярэшся да мяне. Мяшкова Тал. ДЗЕСЯТОК м. Дзясятак. Купіла дзесяток яец, а болъш дорога. Занькі Леп. ДЗЕХТАР м. Дзягцяр. У той хаце ранъш дзёхтар жыў. Лескавічы Шум. ДЗЕШАВА прысл. Танна, нядорага. Пасля войны многое куплялі дзёшава. Гута Паст. // безас.-прэдык. слова. Танна, нядорага. Тады ж поезд хадзіў - дзёшава было. Пастушкі Сен. ДЗЕШАВЫ прым. Дзяшовы, танны, недарагі. Сахару куплялі па пяць мяшкоў — ён дзёшавы быў. Заазер'е Тал. Гэта ўсё было дзешавое. Ахрэмаўцы Брасл. Там можно i дзешавое што купіць. Навасельцы Шарк. ДЗЁР м., толькі адз. Здор. Дзёр трэба было б перататць. Сяло Тар. ДЗЁРКА ж. Тарка. Моркву ў суп я тру на дзёрку. Папшулі Міёр. Парпаўн. драчка. ДЗЁЎБАЦЬ незак. Дзяўбаць, есці дзюбай. Куры дзёўбаюць зярно. Слабада Шум. ДЗШІНАЛТЦЬ незак. Злоўжываць алаголем. Дзігіналіць каждый дзет, а тады ў разнос ідзець. Дзёрнавічы В.-Дзв. ДЗПСгл. ДЗІЧ1 ДЗІКУНЬІ мн. Плады дзікай яблыні. У нас добрэ ўрадзілі дзікуны. Дрысвяты Брасл. ДЗІРБАЧ гл. ДЗЯРБАЧ ДЗІРУНгл. ДЗЯРОШК
Дадатковыя словы
заазере, саря
4 👁