Раслінны свет: тэматычны слоўнік (2001). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

Стол., Жытк., Гом. р. (ЛП, НЛГ, ТС, Шатэрнік), дубішча ж. экспр. — Гом. р. (НЛГ), вітка ж. — Воран., Шчуч., Вілен. р. (Сл. Гродз., СПЗБ), віціна ж. — мясц. (ЭСБМ), рожга ж., розга ж., розка ж., розачка ж. памянш. — Вілен. р., Ашм., Шчуч.,Ганц., Люб., Чэрвен. (СПЗБ, Шатэрнік), роска ж. — Пух. (Мат. мін.-мал.), хлюба ж. 'тонкі лазовы дубец5 — Брэсц., Бяроз., Кам. (ДСБ), хлабаздзша ж., хлабазіна ж., хлабзіна ж. — мясц. (Насовіч), лабазіна ж. 'доўгі дубец, хварасціна' — Маладз. (СЦБ), хлудзіна ж. 'дубец, хварасціна' — Бых., Гом. р. (ЖНС, НЛГ, Насовіч), хлудзшка ж. памянш. — мясц. (Насовіч), шылежына ж. 'тонкі прут5 — Гом. р. (НЛГ), шылега ж. зборн. 'тонкія пруты, розгі' — Гом. р. (НЛГ), арасіна ж. — мясц. (Насовіч), галяжыиа ж. 'дубец, лазіна' — Мает. (СПЗБ), жыдзіпа ж. 'тонкі прут5 — Сен. р. (Каспяровіч), жыдзша ж. — мясц. (Насовіч), клібша ж. 'бярозавы або лазовы дубец5 — Пол. (ЖНС), ламёсіна н. 'адламаная частка галіны' — Нясв. (Станкевіч), лазта ж., 'лазовы дубец' — Мсцісл., Жлоб., Буда-Каш. (Бялькевіч, Насовіч, Мат. апыт), лагёзіна ж. 'дубец, лазіна, прут' — Іўеў. (СПЗБ), лазінка ж. памянш., лазтачка ж. памянш. — мясц. (Насовіч), лёмзіна ж. 'доўгая тонкая галіна без лісця, дубец5 — Карэл (ЭСБМ), лёмніца ж. 'нешта доўгае, гнуткае, важкае, чым можна ўдарыць (галіна i інш.)5 — Слон. (ЖС), ляска ж. 'галінка дрэва, дубец5 — Ваўк. (Мат. Гродз.), пруток м. — мясц. (Насовіч), пярэвітка ж. 'бярозавы пруток, якім перавязваюць жэрдкі ў плоце' — Чэрв. (Шатэрнік), расахаціна ж. 'сукаватая хварасціна' — Чэрв. (Шатэрнік). Галлё 'сухія галіны ў мностве': галлё н. зборн. — Беш., Віл., Чэрв., Мсцісл., Шчуч., Слон., Пух., Ганц., Івац., Жлоб., Чач., Буда-Каш., Беластоц. p., Смален. p., зах.бран. p. (Бялькевіч, Дабравольскі, Каспяровіч, Насовіч, Растаргуеў, СПЗБ, Шатэрнік, Мат. апыт.), голле н. зборн. — Віц., Ганц., Шчуч., Стол., Жытк., Лоеў., зах.-бран. p. (Каспяровіч, Растаргуеў, СПЗБ, TC, Янкова), гале'чча н. зборн. — Брэсц., Кам. (ДСБ, СПЗБ), галэндзя мн. — Гродз. (Сл. Гродз.), галённе н. зборн. — мясц. (Насовіч