т'чныя мы. — мясц. (Ластоўскі), зелень ж. 'збожжа да высыпания коласа' — Смален. р., Слаўг. (Дабравольскі, Мат. апыт.), самасёйка ж. 'збожжа, што само насеялася' — Лаг. (Варлыга), пазияк м. 'позна пасеяная збажына' — мясц. (Станкевіч), надсада ж. 'збажына другога ўзыходу ці пасля кушчэння' — Слаўг., Ветк., Рэч. (Мат. апыт.), радабдддзе н. 'рэдкая збажына на полг — Маладз. (Станкевіч), налёгліца ж., налёгліца ж. шалеглыя збожжавыя расліны' — спарадычна гродз.-бар. г., Лаг., Пух., Калінк. (СПЗБ, ЖС, Мат. мін.-мал.); збожжавая расліна з пустым ко л асам: дуддзё н. зборн. — Лаг. (СЦБ), стаял м. — Жытк., Стол. (ТС); прарослае збожжа: пророст м. — Лоеў. (Янкова), наросце н. — Стол. (ТС). Яравое збожжа, якое высяваецца i прарастае вясной i дае ўраджай восенню таго ж года: яравыя мн. — агульн. (ЛАБЫГ), яровое н. — Смален. р., Слаўг. (Дабравольскі, Мат. апыт.), яравша ж. — Краснап., Жытк., Стол. (ДСБ, Бялькевіч), яравіна ж. — спарадычна пал. р. (ЛП), еравіна ж. — Калінк. (ЛАБНГ), яравнича н. — Мсцісл. (Бялькевіч), ярына ж. — зах. з., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, Мат. Гродз., Насовіч, Станкевіч, Сцяшковіч, Мат. апыт.), ярыня ж. — Чэрв. (Станкевіч, Шатэрнік), ярына ж. — Слон. (Мат. Гродз.), ярына ж. — Беш., Сен. (Каспяровіч), ерына ж. — Мает. (СПЗБ), ірына ж. — усходняя частка паўн.-зах. з. (СПЗБ, Варлыга), ярынь ж. — Валож. (ЛАБНГ), ярацінсі ж. — Стол. (ЛАБНГ, ТС), ярыца ж. — спарадычна паўдн.-зах. д., Барыс., Малар. (ЛАБНГ, ТС, ДСБ, Сл. Гродз., Мат. апыт.), ярая н. — Стол. (ЛАБНГ), яра ж. — Стаўб., Ваўк. (ЛАБНГ), ярка ж. — Свісл. (Сл. Гродз.), яр ж. — віц.-маг. г., Мін. р., Слуц. р., зах.-бран. р. -(ЛАБНГ, Растаргуеў, Юрчанка), яр (ярь) м. — Беш., Сен. (Каспяровіч), яр н. — Мсцісл. (Бялькевіч), суярак м. — спарадычна Бярэз. р., Нараўл. (ЛАБНГ). Азімае збожжа, якое высяваецца, прарастае i кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее: азі
Дадатковыя словы
тчныя
8 👁