Раслінны свет: тэматычны слоўнік (2001). Л. П. Кунцэвіч, В. М. Курцова, А. А. Крывіцкі

Урочнік Расліна з перыстым, у калючых зубцах лісцем i чорнапурпуровымі кветкамі ў буйных паўшарападобных кошыках. урдчнік м. — Маг. p. (Кісялеўскі), сырочнік м. — Віц. p. (Каспяровіч), ударнік м. — Мін. p., Чэрв. p. (Кісялеўскі, Шатэрнік, Станкевіч), дзядоўнік м. — Смален. p. (Кісялеўскі, ЭПБ, ЭБ), чартапалох м. — Гродз. p. (Кісялеўскі). Хамаміла, гл. Рамонкі. Хацьма Расліна з буйным лісцем i вялікімі ружовымі кветкамі ў пазухах лісця. грудні'чнік (грудт'шнік) м. — віц.-маг. г. (Кісялеўскі, Каспяровіч), алцёй-кдрань — Гродз. p. (Кісялеўскі). Хвошч Споравая расліна з зялёным галінастым сцяблом i лускаватым лісцем; падобная на елачку. хвошч м., хвдшчык м. памянш. — агульн., Вілен. p., Латгал. p. (СПЗБ, ТС, ЛП, Мат. Гом., НЛГ, ЖС, ГЧ, Кісялеўскі, Сцяшковіч, Мат. апыт.), хвошч палявы — Гродз. p., Глыб., Буда-Каш., Маз, Жытк., Лун. (СПЗП, ЛП, ГЧ, Кісялеўскі, Bepac), хвашчай м., хвашчэй м. — Гродз. p., Ганц., Стол., Жытк., Вілен. p. (СПЗБ, TC, Сл. Гродз.), хвашчар м. — Паст. (СПЗБ), хварашчай м. — Мает. (СПЗБ), хвашчиика ж. — Зэльв. (Сцяцко), хвашчиинік м. — Іўеў. (Сцяшковіч), хвашчоўнік м., хвашчэўнік м. — Верхнядзв., Брасл., Смарг., Латгал. p. (СПЗБ), хвдшчка ж., хвышка ж. — Ваўк., Свісл., Пін., Беластоц. p. (СПЗБ), ёлка ж., ёлка ж. — Карэл., Стаўб., Слон. (СЦБ, СПЗБ, ЖНС, Мат. апыт.), елца ж. — Навагр., Карэл. (СПЗБ), ялца ж. — Іўеў. (Сл. Гродз.), ёлачка ж. — Чэрв. р., Ашм. (Ша