Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

 ◀  / 560  ▶ 
На белай зямлі сабакі касцяць, на чорнай пшанічку расцяць. Hoc.t Слов., 231; Дуб., 38. 11. Да першага грому зямля не ачышчаецца. Fed., 116. 12. Пакуль гром не загрыміць, зямля не адтае. Шкляр, 104. 13. I зямля кажа. М. Бабарыкіна, 1966, Чач. 13.3.29. 14. Зямля святая ўсё прымае. Pietk., 400. 15. Трасіны, балоты — чортава кархавенне. Добр., Слов., 988. 16. Як балота курыць, то балацюк цямрыць, а як балота плюшчыць, балацюк пяшчыць. Ром., Мат., 83. 17. Сонца ўстане, так i дзень настане. С ах. 18. Як слонка выгрэе, то аж сэрцу мілее. Fed., 285. 19. Слонца грэе — душа млее. Fed., 89. а) Хоць сонца грэе, але душа млее. Гилът., 292, Віл. п. 20. Колас добра не спее, калі сонца не грэе. Ахрым., 36. 21. Чым сонца яснее, тым месяц смутнее. Сержп., 11. 22. Сонца з-за хмары, а месяц у шпары. Сержп., 78. 23. Сонца праўдзіва, усім праўдзіва дзелаець. Добр., Смол., 112. 24. Усякаму чалавеку слонка свеціць. Fed., 64. а) Усякаму чалавеку адно тое самае слонка свеціць. Fed., 64. І 25. I да мьшікі сонца загляне. Сцяшк., 593, Слон
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
47 👁
 ◀  / 560  ▶