He відаўся крупеннікаў, дарам, што шляхта, усю крупеню пераелі. Нос, Слов., 254. 317. Каўнер шырокі, а голыя пяты. Tyszk., 425; Нос, 240; Dybów., 12. Вар.: Шпил., 182; Сах. 318. Сурдучковы пан. Дуб., 57. 319. У шляхты i лычка рамень. Нос, 170. 320. У галаве панскія мыслі йдуць, а за каўнерам вошы ядуць. Ляцкий, 47. 321. Усё наша, толькі мы не свае. Ляцкий, 51. 322. Пан наш, а мы панскія. Tyszk., 414; Шейн, II, 480. 323. Што пан кажа, слуга мусіць. Хрэстам., 217. а) Што пан скажа, тое слуга робіць. Tyszk., 384. 324. Пан вяліць — будзеш i ногаць галіць. Сержп., 132. 325. Калі пан паставіць кія, то i таго слухаць трэба. Fed., 27. 326. Скачы, уража, як пан кажа. Mien., 395; Нос, 149; Дуб., 56; Dybów., 17; Ляикий, 41; Fed., 321; Pieik., 333. 327. Хочаш не хочаш, а пану гадзі. Сержп., 131. 328. Хоч не хоч, a мусіш ехаць, калі пан вяліць. Сержп., 29. 329. Хочаш, не хочаш, а зарагочаш. В. Іваноўская, 1962, Светл. 8.1.74. 330. Чаго прымус не зробіць. Fed., 250. 331. Чаго няволя не зробіць. Fed
10 👁