Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 1. М. Я. Грынблат

Баба Хваўроння збіла з падвор'я, да воля гасподня не быць без падвор'я. Ром., Зап., I, 215. 77. На сваім падвор'і i сабака пан. Л. Стаўровіч, 1957, Рэч. 13.3.29. а) На сваём падворку i сабака адважнейшы. Fed., 19?. 78. I верабяк на сваім падворку спраўны. Т. Багдзевіч, 1963, Во ран. 13.10.6а. а) На сваім сметніку i гарабей гаспадар. Е. Слізевіч, 1962, Г po дз. 13.10.6а. 79. У сваім гародзе роўны ваяводзе. С. Цярохін, 1940, lean. 80. Сяджу на сваём пляцу, нікому не плачу. Нос, 160. 81. Свой дварочак, як вяночак. Сержп., 58. 82. Хоць бы мы морам плылі, абы б скарэй ва дварэ былі. Нос, Слов., 1. 83. Шырокія варота ўвайсці, да вузкія выйсці. Fed., 327. 84. Сем варот, усе на агарод. Крэмнеў. 85. Мінаў, мінаў, да не ў тыя вароты папаў. Сержп., 66. 86. Двор не каза — не збяжыць. Нос, Слов., 128; Дуб., 15. Вар.: Нос, 33; Fed., 50. а) Дом не воўк — у лес не ўбяжыць. М. Грынолат, 1971, Шарк. 8.2.43; А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. б) Хата не бес — не ўцячэ ў лес. Сах. 87. Хата не каўбаса — кошкі не з'ядуць. Fed., 50. 88. Не падпірай гнілога забора: ён усё роўна ўпадзе. Н. Парукаў, 1965, Добр