ІУ. СЯМ'Я І СЯМЕЙНЫ БЫТ Каханне. Дашлюбныя адносіны моладзі 1-:67. Прыказкі і прымаўкі пра каханне, вернасць, адданасць, ідэал прыгажосці, адносіны паміж закаханымі, заляцанне. 19. Каханне прыліпліва. 23. Жа лець--тут: любіць; прыступаець--тут: заляцаецца. 29. У некаторых вёсках Гродзеншчыны, Міншчыны, Магілёўшчыныіснавала такая манера заляцання: калі хлопец сустракаў на вуліцы ўпадабаную дзяўчыну, то злёгку стукаў ёй кулаком па спіне. 41. ПИшыемна-- прыемна (польск. рггуўетпіе). 53. Раструханка--неахайная дзяўчына, 54. Не ачмуце- не абдурыць. 70. Паляніца--пшанічная булка. 73-75. У народнай паэзіі каса -- сімвал дзявоцтва. Гэтыя і наступныя прыказкі -- пра дзяўчыну, яе прыгажосць. 78. Г. зн. кароткі.: 95. А бузніца- распусная дзяўчына або кепская работніца, няўмека (гл.: Бяльк., 34). Сэнс: дзеці бяруць прыклад з бацькоў (Нос., 63). 99. Удзень, на рабоце, дзяўчына апранута абы-як, а ўвечары прыха" рошваецца. Кавярзень-- лапаць. 120. Пра дачок і жаніхоў. 135--137. З прыгаворак у час сватання. Прыказкі па сэнсу часам выходзяць з тэмысям'і. 142. Звычай патрабаваў спачатку выдаваць замуж старэйшую дачку, а пасля - маладзейшую. 150. Зручыцца--заручыцца, справіць заручыны; тут: узяць шлюб. 150а. Лепш жыць адной, чым з дрэнным, дурным мужам (заўв. збіральніка). 151. Ва лей--тут: лепш, вальней. 1б8а. Маладзік--тут: малады хлопец. 177. Сівец--тут: сівы, стары. 180. Нівашто--тут: нішто сабе, неблагі. 188---197. Асуджальна пра дзяўчыну, што прыжыла пазашлюбнае дзіця. 298. Восень, калі чырванее лісце асіны,-- сезон вяселляў на вёсцы. 214. Пар. вядомую прыпеўку: Андрэй, не дурэй, Не дзярысарочку: Не тыпраў, не тыткаў, Не твае дочкі. 216. Плахта--від жаночай паясной адзежы або кавалак каляровай даматканіны. 217. Загарак--гадзіннік (пар. польск. гезаг); у дарэвалюцыйнай вёспы--- прадмет, аб якім можна было толькі марыць. зв
Дадатковыя словы
пйшыемна, сямя, тэмысямі
68 👁