Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
э3 Як ты да працы, так і праца да цябе. С. Клачко, 1966, Б.-Каш. 13.3.29. Пашану і славу збіраюць па кроплі. Махнач, 24. Не таму слава, хто на язык лёгкі, а таму, хто ў справе стойкі. Янк., 34; Гут., 139. Слава да таго прыходзіць, хто заўсёды ўперадзе ходзіць. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.12. а) Гонар і слава таму прыходзяць, хто ў працы наперадзе ходзіць. Янк., 33; 1961, Брасл. 13.9.5. Рукі ўпрыгожваюць не пярсцёнкі каштоўныя, а мазалі працоўныя. В. Брычакоў, 1960, Карм. 13.3.29. Птушку пазнаюць у палёце, а чалавека--па рабоце. Н. Парукаў, 1956, Добр. 13.3.29. Хто языком штурмуе, не шмат наваюе. «Бел», 1956; Янк., Гультая не трымай у сакрэце-- крытыкуй яго ў газаце. Янк., 33; Гут., 140; В. Зубараў, 1956, Гом. 15.3.29; М. Малочка, 1959, Леп. 8.1.46. Не ўсякаму слову вер, лепш на справе сам правер. Гут., Увёчары маладзёж, а ўдзень і са свечкай не найдзёш. М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29. Згубленае золата можна знайсці, згублены час -- ніколі. В. Брычакоў, 1960, Карм. 13.3.29. Гультаю ўдарпік не напарнік. Н. Парукаў, 1965, Добр. 13.10.19.. Бракароб і няроба -- адна хвароба. Гут
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 617  ▶