Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Мы калгасным (высокім) ураджаем усіх ворагаў пужаем. Янк., 39; Ахрым., 81; Гут. 140; В. Жырыкава, 1961, Б.-Каш. 0.226; У. Іваноў, 1953, Мінск 13.5.17; С. Шаршуновіч, 1968, Свісл. 13.10.28. Дрэнна раней жылося: гора ў хвасце плялося, а як у калгас уступіў, гору на хвост наступіў. «Полымя рэвалюцыі"; 1, з Да калгасу былі радыхлебу і квасу. Янк., 36. Прашчай навек, лапаць, па табе не станем плакаць. Г. румоўская, 1962, Пліс. 13.10.40. а) Прашчай навек, лапаць, па табе не прыдзецца плакаць: цяпер бот і камаш стаў назаўсёды наш. ДіСБ, 254. Адзін жыў --у лапцях хадзіў, у калгас прыйшоў -- боты (кафтан) знайшоў. Янк., 37; Ахрым., 67; Д. Шыцік, 1961, Дчёр., 13.96. Канец лапцям -- боты пайшлі. Янк., Дыял.1, 2142, Глуск. Сталі сукёнцы -- забыліся па красёнцы. Г. Прытычанка, 1960, Карм.13.3.29. Раней жыла -- зрэб'е насіла, а як пайшла ў калгас -- адзелася ў шоўк і атлас. Данч., 392; «ЛіМ», 1 мая 1939 з. А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15.. Адзін жыў -- хлеба прасіў, калектывам жывём -- адзін аднаго ў госці завём. Янк., 37; Гут., 140. Дзе аблога былаз сівіцай, там поле шуміць пшаніцай. Ра. пан., 286 Зрабілі (аб'ядналіся ў) калгас-- усяго стала ў нас. Янк., 39; Гут., 140 У калгасе працаваць -- гора і бяды (бяды і клопату) не знаць. «Полымя рэвалюцыі»; ДіСБ, 254; Фанч., 392; Янк., 41; Т. Фіцнер, 1967, Бабр. 13.10.19; А. Махнач, 1952, Уздз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абядналіся, зрэбе
6 👁
 ◀  / 617  ▶