Мыз панамі долю на нядолю памянялі: сабе -- долю,ім -нядолю. Янк., 31. 148. Быў пан мудры, драў межыі кудры, прыйшла і яго нядоля. пакінуў гатовае поле. Янк. М., 152. 149. Нам воля, а панам шыбеніца (пятля, смерць). Янк., 31; Рапан., 280; Ахрым., 62. 150. У рэвалюцыімынічога не адбіралі -- сваё бралі. Янк., 32. 151. Пра што некаліснілі, сёння зрабілі, анч., 234; Янк., 34. 122. 156. 157. 128. 159. 160. 161. 162.. Як стаў серп і молат, уцёк ад нас голад..Л. Корсак, 1961, Асіп. 13.91.. Прычакалі мы заменыі ў полі, і ў долі. Янк., 35.. Збеглі паны (прагналі паноў) далёка, што не ўбачыцьі вока. Рапан., 279; Т. Малашэвіч, 1966, Воран. 13.10.25. Насталі часіны, што і паноў чэрці пазнасілі. Рапан., 280. Так уцякалі паны, што пагублялі жупаны. Янк., 23; Хрэстам., 1970, 520. Пазарасталі (зніклі) дарогі, дзе хадзілі панскія ногі. Янк., 34; У. Іваноў, 1928, Мінск. а) Пазарасталі тыя дарожкі, дзе хадзілі панскія ножкі. Ра. пан., 281. Даўней за чужую ніўку аддавалісілку. Янк., 33. Добра жыў: пяхотаю за канём хадзіў. Янк., 38. Даўней на рукі было многа мукі. Янк., 33. Былігалеча і голад, ды прыйшоў серп і молат. Рапан., 277. Як паноў прагналі -- заможнымісталі. Рапан
0 👁