Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Рад бы памярэць, да смерць не бярэць. Добр., Смол., 20. Як прышлося да быту, тады вязуць пад пліту. Реа., 46. Пакуль жывеш -- усяго трэба, а як памрэш -- чатыры дошкі і пяску трошкі. Рубош., 16. а) Намнічога больш не трэба: сажан дошкі і зямлі трошкі. Тузак., 314. 6) Як чалавек жыве, то ўсяго мала, а як памрэш, то чатыры дошкіі зямлі трошкі. Ред., 62. в) Сажань зямлі да чатырыдаскі ўсяго нам нада. Добр., Смол., 110. Памрэш -- увесь свет не забярэш. Сем., 31; І. Курбека. 1961, Докш.13.97. а) На тэй свет усяго не забярэш. Нос., 69. 6) Як памрэм, то з сабою нічога не забярэм.. Реа., 216. Мяртвеі за варотамі не стаіць, а сваё вазьмець. Ром., Зап., ПІ, 224. Умрэцца, то ўсё мінецца. Реа., 320. Такое то чалавечча палажэнне: тут жыў, тут ужо і згінуў. Ега., 64. Каб не быў тут закапаны, то жыў бы ў другім месцы. Л. Ткачова, 1960, Нясв. 8.1.52. Уміраць будзем -- на ўсё забудзем. Ляцкий, 50. Дзе падружыў, там і лапкі злажыў. Сержп., 59. Штотам па смерці: хоць плот падперці. Ред., 305. а) Мёртваму хоць варота падапры. Добр., Смол., 110. Умерлыз магілы не вернецца. Гед., 320. 27. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
2 👁
 ◀  / 617  ▶