Што каму дапякае, той аб тымі гукае. А. Ліс, 1963, Шарк, Хлебам не кармі, а пагаварыць дай. Ляцкий, 23. Гаварыць, абы гаварыць. Реа., 108. Ты мялі, крывая, твая радавая. Добр., Смол., 115. Наеўся абы чаго і гаворыць абы-што. В. Калюк, 1965, Дзятл. 13.10.6. Таўчэ ў ступе ваду. Г. Прытычанка, 1960, Карм. 13.3.29. Рукі залатыя, а рот дзіравы. Л. Корсак, 1961, Асіп.13.9.11. Лапочыць, што на рот лезець. Мос., 74. Што каму на ўме, той і дзяўбе (чаўпё). Шейн, 483, Свянц.п. Вар.: Ееа., 319; А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10.15. а) Што каму на ўме, то на языку. Реа., 319. Гаворыць, сам не ведае што. Реа., 108. Гаворыць, што сліна да губы прынясе. Реа., 108. Плятун наплёў на цэлы вечар сем карабоў. Дуб., 87. Гаворыць, як пяець, а слухаць нечага. Драза. Век мёліць, а пасыпаць не ўмёець. Рох., Зал., І, 215. Пусты млын меле, а памолу няма. Й. Лашко, 1967, Дзятл. 13.10.30. Нагаварыў мех і торбу. Я. Русіновіч, 1954, Светл. 13.3.29. Спазніўся кашы пахлябаць і тое, што ўжо чулі, расказаць. Ляцкий
2 👁