а) Хто сам сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць. Сцяшк., 614, Гродз. Скрозь па свету лучшынас нету. Ляцкий, 91. Хто б цябе і хваліў, каб не сам ты. Ляцкий, 24. а) Хто ж бы цябе пахваліў, калі б не ты сам сябе. Нос., 176. Сваё хваліць, а чужое пад плот валіць. Янк., Дыял., ПІ, 166. Аржаная (грэцкая) каша сама сябе хваліць. Нос., 3; Сержп., 136; Ахрым.,26. а) Усякая каша сама сябе хваліць. Ром., Зап., ПІ, 228. І жаба сябе хваліць. Сержп., 136. І пяты маей не стоіць. М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29. Хваліцца--не касіць, рука не забаліць. Сцяшк., 619, Ваўк. Хто хоча, каб яго хваліць, то сам сябе ганіць. Ееа., 56. Пахвальба - малайцу пагуба. Ром., Зап., ПІ, 223. Хваляшчаму бог не памагаець. Добр., Смол., 67. Хвальба сарочкі не дасць. Карл. Кажан сваё хваліць. Реа., 292. Усякі пастух сваей пугай хваліцца. Добр. Смол., 87. Усякіліс свой хвост хваліць. Сержп., 736. а) Усякая лісіца свой хвост хваліць. Міеп., 397; Ром., Зап
1 👁