Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

Ад жару і камень трэснець. Ром., Зап., 111, 228. Лішне адважны дакруціцца. Ееа., 5. Абарона не забарона. Сержп., 72. Горшыстраха няма. Мос., 27. Горш, калі баішся: і ліха не мінеш, і надрыжышся. Шпил., 178; М. Бохан, 1964, Маст. 13.10.3. Вар.: Нос., 27; 4ў6., 39; Ееа., 20; Сах. а) Найгорш, як баішся, бо і наб'юць і надрыжышся, Р'еда., 6). Найгорай, як баішся, бо даволі надрыжышся. Р'ед., 20. Ад баязні мала прыязні. Пос., 121. Вар.: Сержп., 184. Дзе няма баязні, там няма прыязні. Рурош., 8; Ред., 20. У страха вялікія вочы. Стесгоі, 112; Гуз2к., 426; Ляцкий, 51; Сержп., 1685; Булг., 178; Рісік., 347; А. Махнач, 1952, Уздз. 13.10. 15; А. Мацкала, 1965, Іў. 13.10.3; 1961, Кап. 13.9.5; В. Курбацкі, 1960, Карм. 13.3.29. а) У страха вочы па яблыку. Дуб., 64; Нос., 168; Сах. Са страху шапка расце. Сержп., 162. а) Шапка на галаве расце. Р'ед., 297. Лепей быць зухлівым, чым баязлівым. Дуб., 33. На смелага сабака брэша, а баязліўца кусае. Ахрым., 47. Вар.: В. Зубараў, 1956, Гом. 13.3.29, Ідзе і свінні баіцца. Мін.-Мал., 1970, 161, Уздз. Пужаная варона куста баіцца. Ром., Зап., 11, 229. Вар.: Рега