Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
бА., 642, 643. 644. 645. 646. 647. Часам дурань разумнейза ўсіх. Сержп., 78. Былі такія дурні, што і нас здурылі. Реа., 353. Дурак думкамі багацее. С. Маісеенка, 1965, Йлоб. 13.3.22. Ад грошай дурні дурэюць, ад патрэбы разумнеюць. Сержп., 43 Дурню ўсё ўходзіць за штуку. Нос, 39. Гэта інтэрас не на тваю голаў. Реа., 123. Пакуль свая блаха не ўкусіць, не зразумее. Л. Царанкоў, 1960, Мінск 13.9.2. Гэта і дурню зразумела. М. Мельнічэнка, 1950, Гом. 13.3.29. Дурань хваліць -- толькі ганіць. Сержп., 29. За дурным шчасце бяжыць. Ріеік., 367. Дурань прамаргаў сваё шчасце. Сержтп., 61. Дурны добрага не любіць. Нос., 39. З дурных людзі бываюць, а разумныя прападаюць. Реа., Далі дурню чэсць, дак не ведае, дзе сёсць. Сержп., 61. Дурня пахвалі, дык ён і на неба задзярэцца. Янк. М., 55. Хваліўся дурань, што кабыде хвост адарсе, а як ірвануў. дак і рот заткнуў. Янк. М., 67. Калі дурань хоча быць у пашане, дык няхай сядзіць моўчкі, А. Махнач, 1952, Ўзаз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
8 👁
 ◀  / 617  ▶