Надвог бабка варажыла, а ў адно месца палажыла. Ред., 13. 353. Варажба як стральба: куда паляціць, туды і загрыміць. 324. л Добр., Смол.,16. Хто варажыць, таму галавою налажыць. Ром., Зап., 1, 221. Вар.: Ееа., 326; Сержп., 26; Мат. ГТ. а) Хто варожыць, сваім наложыць. Дуб., 70. Вар.: Нос., 176. 6) Хто варожыць, той галаву паложыць. Ром., Бел., І, 313. Вар.: Сержп., 91. в) Датуль варажыла, пакуль галавою налажыла. Реа., 296. г) Хто варажыў, той галавою налажыў. Реа., 326. Балазе таму жыць, чыя бабка ўмеець варажыць. Нос., Слов., 13. а) Добра таму жыць, каму бабка варажыць. Сержп., 138. 356. Згарэла хіжка, згарэла кніжка, нечым варажыць. Мос
3 👁