Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Каюся, да за тое ж хапаюся. Дуб., 27. а) Аб грахах нашых скрушаемся, да й знову за іх хапаемся. Нос., Слов., 587. Вар.: 4уб., 2. Мыне лапы, не ксяндзы, нам не трэба спавядацца. Реа., 287. Пакуль гром не загрыміць, мужык не перажагнаецца. Ко!Ь., 473, Пін. п. а) Пакуль не загрыміць, то мужык не перахрэсціцца. Рісік., 330. 6) Мужык не перахрэсціцца, калі гром не ўдарыць. Нос., 60. Каму кажацца, той хрэсціцца. В. Калюк, 1962, Дзятл: 13.10.6. Я ксціцца-- не спіцца, я варочацца-- спаць хочацца. А4обр., Смол., 113. Ані ад яго адмолішся, ні адхрысцішся. Реа., 4., Хлеба просіць, а перажагнацца не ўмее. Ред., 22. Пастаўлёна -- благаслаўлёна. Нос., 135. Вар.: Дуб., 45. На крыж пальцыскладаў дый заракаўся. Р'ед., 213. І сам зарокся і дзесятаму заказаў. Ріеіё., 400. Не гавеўшы, дару схваціў. Дуб., 40. Кудыноч, туды й сон. Нос., 70. 338. Часам сон як у руку дасць. Ред., 285. 339. На ростанях сваямусну не вер. Добр., Смол., 113. 340. У добрычас сказаць, а ў ліхі прамаўчаць. Сержп
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
5 👁
 ◀  / 617  ▶