Прыказкі і прымаўкі (1976). Кніга 2. М. Я. Грынблат

 ◀  / 617  ▶ 
Не заўсягды, як на дзяды. Шейн, П,179. На дзядымяога яды. Л. Салавей, 1970, Мядз. Мінуцца табе дзяды! Янк., 393. Мінуліся дзяды, братанька: у пост глядзіць хатанька. Ляцкий, 21]. Захацеў, прыгалеўшы, двойчы дзедаваць. Ред., 93. Калі другіх караеш, то сам не грашы. Мін.-Мал., 1970,161, Пух. Кожнычалавек у сваю меру грэшан. М. Дуброўскі, 1926, Лельч.13.3.29. 293. Чыябяда,таго і грэх. Ром., Зап. 111, 239. 294. Уражжаясіла на грэх спакусіла. Нос., 17. 295. Дзе няма смаку, там няма грэху. Реа., 284. 296. 297. Пакуль за праўду, а за грахі скарэй. Нос., 131. а) Пакуль за праўду, дык за грэх перш. І. Курбека, 1961, Докш. 13.9.7. Чыязгуба, у таго граха поўна губа. Ром., Мат., 85; Еед., 354. Вар.: Р. Мухляда, 1965, Шчуч. 13.10.5. 298. Чалавек што ступіць,то саграшыць. Реа., 62. 299. 300. 301. Чалавек не святы, каб не саграшыць. Реа., 61. Адзін бог без граха. Добр., Смол.,3. Абыгрэх, людзі знайдуцца. Ляцкий
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
5 👁
 ◀  / 617  ▶