Чытае: да будзе воля твая, а думае: каб мая. Рапан., 74.. Ён за чужою свечкаю богу маліўся. Гильт., 287, Кобр.п.. Ад малітвыі паніхід толькі поп адзін сыт. Антырэліг. казкі, 100. Стаўся цуд аднаго разу: дзед гаварыў да абразу, а абраз да дзеда ні разу. Реа., 59 Хто ходзіць за абразамі для Ісуса, хто ля сласнага куса. Добр., Смол., 4. Поп за звон, а мы за кілішак: свае званы будуць. Ляцкий, 35. З аднаго дрэва і крыж і лапата. Бел. народ, 135. Кудыпойдзем, то пойдзем, абы не да цэрквы. Реа., 211. Не хадзіў пляшывыбогу маліцца, як пайшоў, дыкі лоб разбіў. Я. Фядосік, 1959, Капатк.6.1.76. а) Як не ішоў шалудзька да касцёла, то не ішоў, а як пашоў, то й голаў разбіў. Р'еда., 300. Адзін ідзе маліцца, а дзесяць жывіцца. Геа., 172. Даў бына малебен, але сабе патрэбен. Рубоц'., 8. Вар.: Ляцкий, 9; Сержп., 68; Реда., 175; Бел. народ, 135. а) Рад бы даць шэлега на малебен, да самому патрэбен. Нос., 143. Глухому дзве малебны не служаць. Л. Царанкоў, 1960, Мінск 13.9.2. Якая вяра, такая ахвяра. Ляцкий, 62; Реа., 3. Што абраз, то й афяра. Шейн,11, 484, Ггум. п. Вар.: Ред
6 👁