АГРАБЛІ толькі мн. Граблі. Хто ж так аграблі наставіў: зубамi ўніз. Хто-нёбудзь пбидзе, нагой на зубы наступіць i na галавё аграбільнам атрымае. Haiiicaiiiie іншых памет вызначалася na асновс прыкладаў. АПАНАВАЦЬ зак. перан. Агарнуць, нахлынуць. Anaнаваў нёйкі сум. Ілюанрац ы йны мат зрыял Прыклады, якія выкарыстоўваюцца аўтарам для pacкрыцця сэнсу слова, маюць адаптаваны да літаратурнай мовы i стылізаваны на яе ўзор выгляд. Зрэдку, непаслядоўна ў асобных рэестравых i кангжстуальных адзінках збіральнікам мсрадаюцца асаблівасці мясцовай гаворкі, аднак такая перадача не з'яўлясцца рэгулярнай. Улічваючы адзначаную акалічнасць, прывсдзсныя ў словазборы ілюстрацыі не могуць выкарыстоўвацца ў даследчых працах як аналітычны матэрыял пры апісанні структуры рэгіянальнай дыялектнай мовы. Асобныя з аўтарскіх прыкладаў у тэксце паўтараюцца. Звычайна гэта адбываецца ў тых выпадках, калі зафіксаванас ў ілюстрацыі слова падаецца i як самастойная рэестравая адзінка або такі запіс мае месца ў першакрыніцы. Акрамя таго, падаюцца лексічныя адзінкі, якія не маюць аўтарскіх нрыкладаў. Адметныя выслоўі - фраземы, парэміі, праклёны - уключаліся аўтарам у рукапіс у якасці самастойных адзінак на літару іх першага кампанента або падаваліся пералікам як асобныя невялікія дадаткі. Яны мелі наступны выгляд: ГЛОТКУ ДРАЦЬ. Вельмі моцна гаварыць, крычаць; крыкам дабіцца свайго. Сямён вёчна глотку дзярэ, ягд i баяща. Век глотку дзярэць. паслухаць чалавёка не даець. Сямён на кожным схддзе глотку дзярэ, вот пабачыш свайго i даб 'ёцца. П'янагаў бядзё i чорт не падвядзё (прыказка). У апрацаваным варыянце сінтаксічна звязаныя адзінкі i камунікатыўна адметныя выслоўі змяшчаюцца ў слоўнікавым артыкуле на рэесгравае слова, якое выступае ў іх складзе як ключавое - сэнсава i структурна дамінантнае
Дадатковыя словы
зяўлясцца, зўбы, паслўхаць, пбйдзе, пянагаў, стўпіць
12 👁