ВОЖКІ БУРКІ, зб. Пашытыя з сукна i ваціну валёнкі. Лёгэнькіе буркі, да вэльмі хвайпо ходзіць. БУСЬКО, м. Бусел. Бусько поселіўса на Дочыніной хаці. БУШЧЭНЯ, н. Бусляня. Бушчэнята пыдрослі іўжэ прэбуюць крыла. БЫТТО, злуч. Быццам. Зробіў від, бытто вон нічого не чуў i не бачыў БЫЦОК, м. Бычок. Недаўно быцка ў колхоз здалі. БЭГУК, м. Свіны страўнік. Бэгука не будом выкідаць, почысцім да кічука зробім. БЭЗУТАВУ, прысл. Бесперапынна. Ніяк не ўтаймуюцца нашые суседзі, бэзугаву сварацца. БЭРЭМОК, м. Абярэмак. Бэрэмок дроў прынёс до грубы. БЭСПЭРЭСТАНКУ, прысл. Бесперапынна. Бэспэрэстанку снег ідзе. БЭСПШЭРВЫ, прысл. Бесперапынна. Як жэ ты не будзеги кашляць, ек бэстиэрвы курыьи. В ВАЖКІ, прым. Цяжкі. Важкі мэшок, ледзь прынёс. В АКУЛА, аг., пагардл. 1. Не па надвор'і цёпла апрануты чалавек. Шчо ты, бы тая вакула, наодзеваўса, то ж жарко цепэр. 2. Неахайны. Куды ты, вакула, сунешса ў грозных чоботах у хату? 3. Непаваротлівы. Не стой, бы вакула, бо неўспеем роботу зробіць. ВАУКА, ж. Невялікая рана; балячка. Пэрэвязаў ваўку на пальцы бінтом. ВЕКО, н. Накрыўка ў скрыні. Осцерожно, гледзі, коб веко на голову неўпало. ВЕСІЦЬ, незак. Вісіць. Ручнік на гвоздку весіць. ВЩ, м. Твар. Трэба трохі від выцерці, а то стыдно людзей - бы з пэкла вылезла. ВІЛКІ, мн. Вілы. Вілкі не забыліса покласці на воз? ВІРОТНЫ, прым. Непаслухмяны, кручаны. Такэ ўжэ віротнэ дзіця, шчо i мінуты не можэ поседзець на месці. ВІШ, м. Сухая няскошаная трава. Колёснік вішу накосіў - будзе чым корову пыдсцілаць. ВІШНЁЎКА, ж. Вішнёвая налІўка. Вішнёўка забродзіла ў графіні. ВОЖКІ, мн. Лейцы. Пощгт трохі на себэ вожкі, бо зарэ конь уедзе ў канаву
Дадатковыя словы
надворі
16 👁