ХВАЙНЫ ХВАЙНЫ, прым. 1. Добры. Грыцко хваты чоловек, од его ніколі пустого слова не почует. 2. Прыгожы. Хвайная дзеўчына, на мацеру змахвае: кругловідая, моцная ў целі. ХВОРОСЦІНА, ж. Галіна. Откінь хворосціну ўбок, коб не мэшала ходзіць. ХВОРЭЗНЫ, прым., экспр. Ад слова хворы\ ужываецца для выяўлення негатыўных эмоцый. А ты шчо, хворэзны ўзяць лопату да покопацъ трохі градкі. Mo ж горы не ворочает. ХІБЭЛЬ, часц. Хіба. Хібэль зранку завэзлі масло ў лаўку, бо ўчора ўвэчэры не было. ХІСТ, м. Тонкая палка, якая размяжоўвае ўчасткі. На хісце запісаны номэр участка сена. ХІТАЦЦА, незак. Хістацца. Слон зусем хітаецца, коб хоць неўпаў. ХЛЕВЭЦ, м. Хлеўчык. Куры ў хлеўцэ ночуюць. ХОДАН, м. Ходнік. Попраў ходана, yce своімі крывымі ногамі посцягваеш. ХОЛОДЗІЛО, н. Халадзец. Наварыла холодзіла, але дзеці не вэльмі хочуцъ его есці. ХОРОСТВЭЛЬНЫ, прым., экспр. Вельмі прыгожы. Дзеўчына хороствэльная, коб шчэ i жызнь была ее добрая. ХОРОШЧ, прысл. Прыгажэй. Постаўце дзівана бліжэй до окна, так хороши будзе. ХОРОШЫ, прым. Прыгожы. 3 віду хорошы хлопэц, а які вон ек чоловек - Бог его ведае. ХОРОШЭНЬКО, прысл. 1. Асцярожна. Хорошэнъко несі банку з молоком, коб не розбіласа. 2. Ветліва, далікатна. Я хорошэнъко попросілаў Шуры, дэй вона мне вьтісала спраўку. ХРАБУСЦЁЦЬ, незак. Хрыпець. Ужэ которы дзенъ у грудзях храбусціць i кашэлъ душыць. ХРАПА, ж. Падмёрзлая гразь. Храпа на дворэ зробіласа, да важко іці. ХРАП АТЫ, м.} экспр. Шыраканосы. А ты, храпаты, моўчы, вэздзе свого шырокого носа сунеш. ХРОМАЮ, мн. Хромавыя боты. На дворэ нема вэльмі грозе - обую хромакі. Ц ЦЕЛЬПУК, м., перан. Поўнае дзіця. Гэтого целъпука на рукі неможна пыдняць. Ч
4 👁