СПУСТ СЛЕПЭЦ, м. 1. Сляпы чалавек. Некі слепэц з хлопчыком по селе ходзіў, мілостыню просіў. 2. перан. Чалавек, які нечага не бачыць, не заўважае. Онь там твое рукавіцы, слепэц, лежаць. СЛІЗОТА, ж. Слізгата. Пошоў дошч, да слізота зробіласа на дорозі. СЛОТА, аг„ неадабр. Назола. Не лезь мне ў вочы, слота, лепт сядзь даўрокі вывучы. СЛЫХАЎКА, ж. Слыхавы апарат. Слыхаўку дзеду купілі. CMAKOTKI, мн. Ласункі. А дзе я набэруса вам тых смакоток, ешце тэ, шчо еўхаці. СМЫКАЦЬ, незак. Нарываць. Чутно, шчо ўжэ смыкае пальца, трэба было б якую мазь прыкласці. СМЭТНША, ж. Форма адзіночнага ліку назоўніка смецце. Пыдбэры смэтніну з пыдлогі солодкэ, прым. 1. Салодкае, смачнае. Вырваў солодкэ яблыко. 2. Свежае. Молоко шчэ солодкэ, можна піць. СОЛОМЯНКА, ж. Кавалак моцнай тканіны або старая посцілка, у якім ці ў якой пераносяць салому. Соломянкой наносіла сенаўхлеў. СОЛОПЁКА, ж. Дзіця, якое паказвае без патрэбы язык. Схавай, солопека, язык, бо зарэ ўколю голкой. COCOHKA, ж. Хвошч палявы. 1 одкуль гэта сосонка бэрэцца, здаецца ж, толькі недаўно соткі пололі. СОЎМАН, м., экспр. 1. Негаваркі, няветлівы чалавек. От соўман, i не одозваўса за вэчор: седзеў, бы сыч, надуты. 2. Някемлівы чалавек. Эх ты, соўман, не знаў, як пыдступіцца до дзеўчыны. СОЎНЁЧНІК, м. Сланечнік. Вораб'е повыклёўвалі на соўнечніку ўсе зернята. СПАРЫЖОВАЦЬ, зак. Паралізаваць. Спарыжовало старого Цімоха, да столькі багато мучэння i ему, i дзецям. СПОГАДЗЬ, ж. Спагада. От гадкі чоловек, не мае ніякой спогадзі до людзей. СПРОВАДЗІЦЬ, зак. Выправадзіць.Дато спровадзіў дзецей у город, а сам оныичо выробляе. СПРОЦ, м. Рагатка. Малые хлопцы робглі спроцы i стрэлялі каменьчыкамі з вішэнь, а маці сварыласа. СПРЫХОДУ, прысл. Пры ўваходзе ў памяшканне; навідавоку. Погледзіно, там спрыходу ў кладоўцы гэбэл лежыць, прынесі мне его сюды. СПУСТ, м. Фуганак. Сейчас пару раз шчэ спустом по дошцы пройдуса
Дадатковыя словы
ворабе
9 👁