Рубельскі лексіка-фразеалагічны слоўнік (2008). М. І. Пашкевіч

 ◀  / 68  ▶ 
СІКОСЬ-НАКОСЬ СІКОСЬ-НАКОСЬ, прысл., экспр. Абы-як, крыва. Дзвэры ўставілі сікось-накось - ні одчыніць, ні зачыніць. СІЛОС, м. Вінегрэт. Раней робілі сілос на вэселле, а цепэр так ніхто i не называе гэты салат. СКАДАВЭЦ, м. Клінападобны мяшочак для адціскання сыру, тварагу. Подзержыно скадавэц, я выллю оттопленэ молоко. СКАЧКІ, мн. Дзіцячая гульня: канец палачкі, якая пад нахілам вытыркаецца з ямачкі, удараюць болынай палкай, імкнучыся хуткім ударам адбіць у паветры палачку як мага далей ад сябе. Зарэ пабачым, хто ў кого выграеў скачкі. СКІНУЦЬ1, зак. Зрабіць аборт. Молодая была да скінула дзіця, i осталаса одна: ніхто ее замуж неўзяў. СКШУЦЬ2, зак. Скласці. Скінулі сено ў стожок. СКІРГГГАЦЬ, незак. Скрыгатаць. Не скіргічы зубамі, бо нехорошымі стануць. СКІРДА, ж. Сцірта. На колхозном полі кругом стояцъ скірды. СКЛЕПОВАННЕ, н. Скляпенне. Склепованне ў лёху трэснуло, коб хоцъ не обвалілос. СКЛЁПОК, м. Зломак. Знайшоў, чым хвалщца: не мотоцыкл, а так некі склепок. СКЛЁЦЬ1, незак., экспр. Мёрзнуць. Надоела такая робота: склей кажды дзень на холодзі. СКЛЁЦЬ2, незак., экспр. Жыць адзінока ў хаце. Роз'ехаліса дзеці хто куды, а мне трэба склець одному ў хаці. СКЛОБЩЬ, незак. Зачышчаць. Трохі посклобіў шклом ручку ў сокеры. СКЛОБКА, ж. Скобля. Хочу трохі очысціць склобкой кору з дзерэва. скопэц, м. Капец. Бульбу на насенне засыпалі ў скопэц. СКОРКА, ж. Скарынка. Смачна скорка з белого хлеба. СКУБЛЩЦА, зак. Скудлаціцца. Скубліліса косы пыд хусткой. СКУНДЗЯБЛЕНЫ, прым. Згоролены, сагнуты. Седзщъ старая Тэкля кэле хаты на табурэццы, такая зморшчаная, скундзябленая ўся. СКУПЭРДЗЯЙ, м., неадабр. Скупы чалавек. У гэтого скупэрдзяя зімой лёду не допросішса. СЛЕПАК, м. Сляпень. Слепакі заедаюць коня. СЛЕПЦЭ, мн. Жмуркі. Хто будзе грацьу слепцэ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

згорблены, розехаліса
8 👁
 ◀  / 68  ▶